hans de vries
was. Aanvankelijk hadden ze hun oog op een bouwplan aan de Laghe
Weijdt in Heiloo laten vallen. Dat plan kwam toen echter door een faillisse
ment niet van de grond.
Graaf Dirkplein 10
1934 AG Egmond a.d. Hoef
Telefoon 02206 - 1817
Afb. 5: Het voormalige visite
kaartje van edelsteengraveur Hans
de Vries
Makelaar Van der Borden wist nog 'een bedoeninkie' in Egmond aan den
Hoef. Maar daar zouden ze volgens de makelaar wel niet veel voor voelen.
Op 29 april, de verjaardag van moeder Van Kasteel, gingen ze toch even
kijken. Het Graaf Dirkplein vonden ze bij de eerste aanblik maar niets.
Meer een soort bejaardenhofje. Maar in het huis hadden ze achter uitzicht
op een uitgestrekt veld met kleine rode tulpen. En in de schuur was door
kunstenaar Piet Klaasse een groot atelierraam op het noorden aangebracht.
Dat venster met noorderlicht zou een uitstekende werkplek opleveren voor
Hans de Vries die als edelsteengraveur zijn brood verdiende.
Vissel vroeg veertig mille. Ook toen 2,5 mille afgedongen was, ging het
bedrag de financiële mogelijkheden van het jonge gezin eigenlijk nog te
boven. Hans ging bijna dag en nacht graveren. Door bovendien in de zomer
zelf in de aangebouwde, kale serre en het schuurtje te gaan wonen en het
huis te verhuren, lukte het toch. Vakanties waren er in die tijd niet bij.
Hanny vermaakte zich wel met de kinderen op strand en in duin. Of vader
en moeder gingen er een dagje met de kinderen op uit, Noord-Holland in.
Olette was zes jaar, zus Jolke 2,5 en Carolijn een jaar toen het gezin naar
Egmond verhuisde. Jolke durfde niet alleen naar buiten. Ze was een echt
stadskind, bang voor elk beessie dat in de buurt kwam. Als ze op de stoep
ging spelen, moest moeder erbij staan. Daarvoor was het gezin natuurlijk niet
van de bovenwoning in Amsterdam gekomen. Jolke moest toch alleen naar
buiten, waar ze dan vlakbij de deur zonder ophouden keihard stond te janken.
96
Geestgronden, 8 (2001), nr. 4
