Cor Koper (19-02-1915 - 24-04-2001) werd 86 jaar geleden geboren in Egmond
aan Zee. Alhoewel hij zo'n 73 jaar van zijn leven in IJmuiden heeft gewoond, is
hij in zijn hart altijd een Derper gebleven. Van beroep was hij nettenbreier. Eerst
in de nettenbreierij van zijn vader en vanaf 1938 in dienst bij de IJmuiden Stores.
Zolang hij dat nog kon, fietste hij door de duinen van IJmuiden naar Egmond om
even naar de Werf en naar de Prins Hendrik Stichting te gaan om oude bekenden
te ontmoeten. Als hij moe was van het fietsen, deed hij een tukkie in de duinen.
Hij wilde graag op de hoogte blijven van wat zich in Derp afspeelde. Via via
kreeg hij Het Contact met de Egmonden. Als hij het blad gelezen had, gaf hij het
exemplaar door aan andere oud-Egmonders in IJmuiden.
In zijn foto-albums zitten heel veel oude ansichtkaarten van Egmond aan Zee.
Ook schreef hij veel typisch Egmonder uitdrukkingen en gezegdes op. De
samenstellers van de uitgave Woorden en uitdrukkingen uit 'Derp' maakten in
1998 dankbaar van zijn inbreng gebruik.
Cor Koper schreef in 1999 als reactie op een stuk van Marja Bak-Aal in het
Contact met de Egmonden in het Derper dialect enkele brieven over het dorp uit
zijn jeugd. Geestgronden publiceert ze nu postuum. In april van dit jaar. vijf
dagen nadat hij een nieuwe woning had betrokken, is de heer Koper overleden.
Volgens zijn vrouw zou hij er trots op zijn geweest, als hij had geweten dat zijn
brieven gepubliceerd zouden worden. (Red.)
C. Koper
HET VROEGERE DERREP
IJmuiden,
Mevrouw,
Ik wil je nog feliciteren met dat mooie stikkie wat in het contact sting.
Prachtig was het. Ik ben zelf een auwe derreper maar weent al van 1929 in
IJmoien.
Weetje wat derrepers zeggen als ze mekaar tege komme. Ben je deer.
Weetje wat het wapen van derrep is?
Ellem en strongt is het wapen van Egmond. Dat komt omdat de loi een plee
hadden. Die most op zijn taid eleegd en dat gebeerde in een hoek van de
toin. De kinderen mosten den roigte gaan arke mit een dreegmangd en een
ark ginge ze den naa doin. Een dreegmand kreeg je al as je 7 jaar was. Deer
most je ook sprokkels mee zoeke op de strangt voor de kachel.
Geestgronden, 8 (2001), nr. 2/3
79