t Hein Ook hij is overboord gezet, hoewel ik niet meer weet of ik daar daadwerke
iet vat lijk aan heb meegedaan. Aangezien het een panieknacht was, weet ik alles
een in niet zo precies meer. Wel weet ik dat sgt. schrijver Verrel een slagaderlijke
itoom- bloeding aan zijn arm had. Met een rode zakdoek en het handvat van een
il zeer blauwlicht (seinlamp, red.) heb ik die arm afgebonden zodat het bloeden
il pro- stopte. Ook was er nog een stoker met een granaatscherf in zijn derrière, en
op de misschien nog wel meer gewonden, dat weet ik nier meer. Sgt. Verrel had
r voor zijn armwond opgelopen bij de 7,5 cm kanons, waarbij ik eerst was inge-
iereen deeld vanwege een ziek bemanningslid. Dat ging evenwel niet door omdat
notor- ik overal beschikbaar moest zijn als lid van de herstellingsbrigade. Heeft
onden dat mijn leven gered? Wie weet, er is daar een treffer ingeslagen en er
vijand waren vele doden en gewonden, zoals ik van Verrel vernam.
klas Daar dreven wij dus rond, voor hoelang weet ik niet. Het kan een kwartier
benen geweest zijn, maar ook twee uur, elk begrip van tijd was ik verloren. Plots
los te hoorden wij een geraas als van scheepsmotoren22' en daar dook het silhouet
heb ik van een schip enkele meters van ons af uit het donker tevoorschijn.
f<? Piet Onverstaanbare kreten weerklonken maar ook in het Maleis, dat wij langs-
renke- zij moesten komen, hetgeen wij snel deden; geweren waren op ons gericht,
wat er Mijn pistool, dat ik los in mijn broekzak droeg, gooide ik in de sloep, ik
rin de was bang dat als ze een wapen bij me zouden vinden, ze me meteen zouden
erder, neerschieten. Wij hadden al vele verhalen gehoord over Japanse wreedhe-
was den, dus onze stemming zal wel ver onder nul zijn geweest. Je geeft je over
eldige en je wacht maar af welk lotje wacht.
;man- In zo'n sloep bevindt zich een verbandkistje, de rode zakdoek om de arm
t zich van Verrel heb ik toen omgewisseld met de in de verbandkist aanwezige,
.irman voor dit doel bestemde slang. Ergens in mijn voorafgaande loopbaan meen
tsnap- ik wel eens een EHBO-cursus te hebben gevolgd. Ook een geweer en een
1, ver- aantal patronen zaten in deze sloep en deze artikelen hadden mijn speciale
:nkele aandacht, want in sloepen gebeuren soms vreemde dingen met mensenle-
r naar vens. Tevens zijn er ook vuurpijlen en een vaatje water, dat lauw was, maar
voor ons een uitkomst, vooral voor de gewonden. Wij wisten natuurlijk niet
stralië voor hoelang wij in die sloep moesten vertoeven, totdat het schip, een
i waar Japans, ons benaderde. Ik herinner mij een vreemde geur die op en om die
dode boot hing, een soort bedorven vislucht.
oistra Aan boord moesten wij op een rij gaan staan en werden wij geplunderd.
-yslan Wat mij betreft: mijn portemonnee, waarin ik voor de zeeslag nog wat
fotootjes had gedaan van Moeder en de kinderen, mijn vulpen en mijn hor
loge, en zelfs mijn sergeantenpatjes werden van mijn kraag geplukt. Terwijl
nr. 2/3
Geestgronden, 7 (2000), nr. 2/3
51
