In
i, en
dan
x er
idrik
nen-
eede
DE ONTHULLING VAN HET VISSERSMONUMENT
Geïnspireerd door het artikel van Kees Blaauboer over het vissersmonument in
Egmond aan Zee in Geestgronden jrg. 5, nr. 3/4 (december 1998) achterhaalde
Piet Groen enige wetenswaardigheden over de feestelijkheden rond de onthulling
van het gedenkteken. (Red.)
P. Groen
Na het sluiten van de vrede na de eerste wereldoorlog werd het plan opgevat
de Egmondse slachtoffers ter zee te gedenken door een sober, waardig monu
ment op te richten. Het idee werd in Egmond met sympathie ontvangen en
binnen korte tijd werd een bedrag van vijfduizend gulden ingezameld.
Op donderdagochtend 22 juni 1922 vond de officiële onthulling en de over
dracht aan de gemeente plaats. Tevoren was in de kerken van alle gezindten
een godsdienstoefenig gehouden. Comitévoorzitter A.C. Bos hield een re
de, waarna hij het monument aan de gemeente overdroeg. Burgemeester
C.J. Eijma aanvaardde het gedenkteken onder dankzegging.
Bos herinnerde zich een liedje, dat gezongen werd als een van de school
vriendjes was gestorven:
't Rozenstruikje schoon maar teder,
In een vruchtbaren grond gezaaid.
Groeit straks op bij 't lenteweder,
Door de zon met glas verfraaid,
Doch diezelfde stralen schroeien.
Vaak de broozen tengre plan,
Nimmer zal die roos weer bloeien,
Z'is verzengd, verdord, verbrand.
Zoo is ook het mensch'lijk leven,
Wisselvallig, kort van duur
De spreker achtte de tekst ook van toepassing op het vissersleven. Wat de
zon is voor de roos, de weide en de akker voor de landman, dat is de zee
voor het vissersvolk.
2/3
Geestgronden, 6 (1999), nr. 2/3
61