In i, en dan x er idrik nen- eede DE ONTHULLING VAN HET VISSERSMONUMENT Geïnspireerd door het artikel van Kees Blaauboer over het vissersmonument in Egmond aan Zee in Geestgronden jrg. 5, nr. 3/4 (december 1998) achterhaalde Piet Groen enige wetenswaardigheden over de feestelijkheden rond de onthulling van het gedenkteken. (Red.) P. Groen Na het sluiten van de vrede na de eerste wereldoorlog werd het plan opgevat de Egmondse slachtoffers ter zee te gedenken door een sober, waardig monu ment op te richten. Het idee werd in Egmond met sympathie ontvangen en binnen korte tijd werd een bedrag van vijfduizend gulden ingezameld. Op donderdagochtend 22 juni 1922 vond de officiële onthulling en de over dracht aan de gemeente plaats. Tevoren was in de kerken van alle gezindten een godsdienstoefenig gehouden. Comitévoorzitter A.C. Bos hield een re de, waarna hij het monument aan de gemeente overdroeg. Burgemeester C.J. Eijma aanvaardde het gedenkteken onder dankzegging. Bos herinnerde zich een liedje, dat gezongen werd als een van de school vriendjes was gestorven: 't Rozenstruikje schoon maar teder, In een vruchtbaren grond gezaaid. Groeit straks op bij 't lenteweder, Door de zon met glas verfraaid, Doch diezelfde stralen schroeien. Vaak de broozen tengre plan, Nimmer zal die roos weer bloeien, Z'is verzengd, verdord, verbrand. Zoo is ook het mensch'lijk leven, Wisselvallig, kort van duur De spreker achtte de tekst ook van toepassing op het vissersleven. Wat de zon is voor de roos, de weide en de akker voor de landman, dat is de zee voor het vissersvolk. 2/3 Geestgronden, 6 (1999), nr. 2/3 61

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 1999 | | pagina 31