Je stuitte in de loop der jaren steeds op veranderingen in de omgeving. In
1927 liep je langs de St. Joseph, een herstellingsoord voor kinderen, en
langs het huis van de familie Cor van Pel (1929) naar de watertoren en dan
de Watertorenweg terug langs het station naar Derp. Dit ging jaren zo: er
kwamen huizen bij en een kampeerterrein van 'Ons buiten van Hendrik
van Pel. Het Zwarte Pad verdween, de Wiardi Beckmanlaan en de Dennen
laan kwamen, met villa's en sociale woningbouw. (Ik denk in de tweede
helft van de jaren vijftig.) De watertoren lag niet meer afgelegen.
Het einde
Op I januari 1961 nam het Provinciale Waterleidingbedrijf Noord-Holland
(PWN) de Egmondse waterleiding over. De watertoren deed geen dienst
meer. De tijd ging voort en in 1968 werd de stichting Sporthal opgericht.
Het oog viel op de grond aan het eind van de Watertorenweg. De toren
moest verdwijnen, want de weg moest worden doorgetrokken. In september
1969 was het zover.
Maar de trotse toren liet zich niet zomaar verwijderen: een half pond dyna
miet was niet voldoende om hem klein te krijgen. Toen de lading tot ontste
king werd gebracht, hoorde men een luide knal, maar de toren bleef staan.
Ir. P. Roosch was de springmeester. De 230 ton bleef steunen op één kolom
van gewapend beton. "Vijf minuten voor half drie verschijnt Burgemeester
A.G.Bakker op de Watertorenweg. De reactie: "We gaan zakken". Iedereen
zoekt een veilig heenkomenalleen Ir. Roosch blijft op de rand van de duin
top staan. Fototoestel met groothoeklens in de aanslag. Half drie precies.
Een luide knal en wat rook. De toren blijft keurig recht overeind staan". Er
moest een voorhamer aan te pas komen, die hem de laatste zetjes gaf ver
slag Alkmaarsche Courant, 12 september 1969).
Tien minuten later kwam de watertoren langzaam voorover, duikelde over
de kop van het duin af en kwam terecht op het Zwarte Pad.
Dat is dertig jaar geleden. Vandaag de dag zouden we een andere oplossing
bedacht hebben voor zo'n prachtig monument. De enige tastbare herinne
ring die resteert is de Watertorenweg. De watertoren is weg.ü
Bronnen (naast de in de tekst genoemde)
Regionaal Archief Alkmaar, Inventaris archief Egmond aan Zee, nr. 71.
B.F. van Nievelt, WatertorensReeks foto's, enz., in: Water en gas, 1929.
K. Lannoy en B. Denneboom (Red.), Derper-Hoever-Binder, 's Gravenhage 1969.
60
Geestgronden, 6 (1999), nr. 2/3