geweest en door de waterleiding een niet genoeg te waardeeren verbetering
heeft gekregen. De flinke stralen bereikten een afstand van 20 M. en een
hoogte van 7 M. Bij Burgemeester Eijma thuis werd op dit alles een dronk
uitgebracht."
Eindelijk, tien jaar na de stoomtram, had Egmond aan Zee zijn waterlei
ding. De riolering volgde veel later.
De Egmonders en de toren
De watertoren was een mooi bouwwerk. Fier stond hij op het duin met
ernaast gelegen de woning van de familie Van der Haagen. de machineka
mer, de reinwaterkelders en de ontijzeringsinstallatie. Als je richting
Egmond aan Zee liep, zag je hem van verre staan.
Afb. 18: Het complex (foto uit Historische Bibliotheek Jan Lute)
De nog kale omgeving werd weer beplant. Op de voorgrond waren de dal
letjes, waarin menig Egmonder zijn aardappelen en groente teelde. Oudere
Egmonders en badgasten zullen zich de wandeling langs het Zwarte Pad
herinneren. Komend door de Julianastraat sloeg je rechtsaf, liep door een
laantje met dennen (waar veel verliefden hun eerst kus wisselden, liefst in
het duister met volle maan: romantischer kon het niet) richting watertoren.
58
Geestgronden6 (1999), nr. 2/3