m
EGMOND HOEF
GEM. EGMOND
"EUROPESE
gen sluiten daarom verband met het Oudnederlandse munte 'berg, vlucht-
berg' niet geheel uit. Maar de verklaring van de naam als een samenstelling
van 'monding' en de waternaam Egge vinden zij aannemelijker.
De oudste vorm Ekmunde heeft volgens Van Berkel en Samplonius geen
betrekking op Egmond-Binnen, maar slaat op de oorspronkelijke bij de hui
dige Adelbertusput gelegen nederzetting. Die raakte eind 10de eeuw over-
stoven. Nadat graaf Dirk 1 rond 925 het gebeente van de Heilige Adelbert
had laten overbrengen naar de kerk in Hallem, werd deze plaats voortaan
Egmond genoemd. De toevoeging 'binnen', 'binnenwaarts gelegen' (ter
onderscheiding van Egmond aan de Hoef en Egmond aan Zee), verschijnt
pas in de late middeleeuwen.
Hoef in Egmond aan den Hoef komt vrij vaak voor en betekent 'hoeve,
boerderij'. Een bron uit 1465 spreekt van op den Hoef in den ban van
Egmond'.
Afb. 8: Een plaatsnaambord van Egmond aan den Hoef, dat door de samenvoeging
van Egmond, Bergen en Schoorl over enkele jaren historische waarde kan krijgen
(foto uit Historische Bibliotheek Jan Lute)
Egmond aan Zee komt in 1514 voor als Egmondt up tzee en in 1639 als
Egmont op Zee. Dat betekent: het aan zee gelegen Egmond.
Rinnegom verwijst waarschijnlijk naar 'heem' (=woonstede) van Rinno.
Dat is een verkorte vorm van Reinhard. De nederzettingsnamen op -heem, -
hem, -urn (vergelijk Bakkum, Castricum) stammen uit de vroege middel
eeuwen (tot en met de tiende eeuw).
Wimmenum is volgens de taalkundigen terug te voeren op de aanduiding
'plaats bij water met veel teenwilg' wime
Bakkum wordt verklaard als woonplaats (heem) op een hoogte.
Geestgronden, 5 (1998), nr. 1
15
