lommer wenschen. Maar wie het tegenwoordige weet te waardeeren door
vergelijking met het verledene, die is reeds zeer dankbaar, dat hij ten min
ste het rulle, fijne duinzand niet meer onder de voeten heeft. En doet gij met
rijtuig den togt, de wagenmenner zal nu geen bezwaar maken, u naar
Egmond-op-Zee te brengen. Vroeger had hij er niet gaarne zijn paarden
aan gewaagd. (idem. p.202-203).
wet) nqar der, JCoef met het tolhek, Cgmond aan Sjee
Afb. 5: De straatweg circa 1908. met de kale duinen die Craandijk nog gezien
heeft. Links het tolhuisje dat nog steeds enigszins vooruitgeschoven aan het begin
van de Voorstraat staat (foto uit collectie Piet Groen)
Aanleg van wegverhardingen is nu de gewoonste zaak van de wereld. Maar
goed beschouwd zijn verharde wegen nog niet zo lang algemeen. In mijn
kinderjaren rond 1935 waren de meeste binnenwegen in Egmond nog
onverhard! Je moet je voorstellen, dat de toegang naar Egmond aan Zee
eeuwenlang niets anders is geweest dan een karrenspoor. Daarover moest
alles waar behoefte aan was, worden aangevoerd. Onder andere de bouw
materialen voor de woningen en zware eiken delen die voor het bouwen
van de schuiten werden gebruikt.
12
Geestgronden, 5 (1998), nr. 1