gemeente al sinds mensenheugenis door voetgangers gebruikt werd en als
"een toepacl dient voor lieden die van de buurt Egmond-binnen langs de
Egmondervaart de aldaar gelegen landerijen wenschen te bezoeken of die,
wat den laatsten tijd een zeldzaamheid is - te voet naar Alkmaar willen
gaan. Voor dit laatste doel was het pad vroeger van meer betekenis. Vooral
door veldarbeiders wordt echter van het pad een vrij geregeld gebruik
gemaakt.2
De Sint Adelbertstiehting kreeg hier dus nul op rekwest. Maar bij een ander
voetpad slaagde zij er uiteindelijk wèl in voetgangers van haar terrein te
bannen.
Voetpad over 't Klooster
Als de Binders in de jaren rond 1900 te voet vanaf De Krijt. Lange- of
Kerkstraat (nu Abdijlaan) of Kloosterweg naar de Vennewatersweg wilden
doorsteken om zo de snelste weg naar Heiloo nemen, dan gebruikten zij
daarvoor het Voetpad over 't Klooster (zie afb. 1
Oudere Egmond-Binders herinneren zich nog. dat Willem Liefting 1892-
1935) het huisje aan het begin van het voetpad bewoonde. Hij was eerst
tuinder, arbeider en later kruidenier en was gehuwd met Trijntje van den
Berg (1935-1943).
Het is nu moeilijk voorstelbaar maar de Binders liepen toen in een vrij open
landschap. Links had de huidige abdij (gebouwd in 1933-34) met haar kerk.
boerderij (1945-1950) en hoog opgaand geboomte het zicht over de
Vennewaterspolder nog niet benomen.3 Rechts strekte de Gasthuistuin
(genoemd naar het gastenverblijf van het oude klooster) zich helemaal tot
de Peperstraat uit: de huizenrij aan de latere Dom. J. Huybenlaan was er
nog niet.4 Het pad, 159.50 meter lang en 1.20 meter breed functioneerde
deels ook als karrenspoor of 'groene weg' voor de rond 1600 gebouwde
Kloosterboerderij en lag op een niet afgegraven, wat hogere strook land
van ongeveer 5 meter breed. Dat kan wijzen op een oude verkeersfunctie.
Als men het Historisch Kadaster van de Binnen-Egmonden (de zogenaam
de 'Dikke van den Berg') er op naslaat dan is er in een transportakte van
1649 al sprake van een 'recht van notweg' (dat wil zeggen een 'genotsweg'
of uitweg over andermans land voor het tijdelijk vervoer van de oogst) dat
kennelijk bij deze boerderij hoorde. In 17e en 18e eeuwse aktes van een
32
Geestgronden. 4 (1997), nr. 2
