1Oude Veert (tweede tak Hoevervaart, 1370)
2. Nieuwe Vaart (derde tak Hoevervaart. 16e eeuw)
3. Voetpad over de Bisschop
4. Pad naar de Vaart
5. Landpad naar de Hoevervaart
6. hoeve Maerleveldt
7. Koetermeertje
8. Voetpad naar Egmonderhinnervaart
9. (Rinnegommer) Vennewater Sammerspad
10. Voetpad over de Groote Weide
11Oude (Binder) Vaart, circa 919-1530
12. Nieuwe Bindervaartcirca 1530
13. Schulpvaart, -stet, -weg
14. Het KrijtStet en Binderhaventje
Van Oude en Nieuwe Veerten
Als we de Kronijcke van Alckmaer met sijn Dorpen uit 1645 van C. van der
Woude moeten geloven dan is de allereerste tak van de Hoevervaart reeds
in de vroege middeleeuwen gegraven. En wel in 919, mogelijk op last van
Dodo van Egmond. Deze tak lag echter op een heel andere plaats dan men
geneigd is te denken: veel noordelijker, bij de grens met het oude
Wimmenum, midden tussen de huidige Hoeverweg en Tiggellaan in. Op
oude kadastrale kaarten wordt deze tak heel gewoontjes Molensloot
genoemd, terwijl op hedendaagse stafkaarten de naam Oude Vaart prijkt.
De waterpartijen langs de huidige Frangoise van Luxemburg- en Prinses
Beatrixlaan suggeren nog iets van z'n vroegere glorie. Immers, deze vaart
was in feite een verlenging en verbreding van een waterrijke duinrel,
Severijnsbeek*Vanaf Beekvliet, vroeger een buitenplaats en nu een bollen
schuur aan de huidige Herenweg, liep de vaart oostwaarts om bij de
Wimmenummervaart in het toenmalige Egmondermeer uit te monden.
Topografisch lijkt Van der Woudes verhaal wel te kloppen, maar of de
Oude Vaart zó oud is... In 919 bestond de abdij van Egmond nog niet eens.
De Van Egmond's zijn pas sinds het eind van de 10e eeuw bekend als een
geslacht van gezeten boeren in Rinnegom (Egmond op den Hoef bestond
als zodanig nog niet). En welke Dodo bedoelt hij: 1 (t 977), II (f1074) of
III (f1200) De laatste was advocatus of beschermheer van de abdij. Hij
en zijn roemruchte zoon Kwade Wouter (f1208) leken meer bij machte om
een vaart te laten graven dan schimmige voorlopers als Dodo I. Temeer
Geestgronden, 3 (1996), nr. 3/4
79
