Katholiek van maart 1895:
"In de bekende storm van 22 December j.l. verongelukte de hier
thuisbehoorende vischkotter IJM 26 met man en muis. Twee gezinnen
verloren hierdoor hun broodwinner. Een vrouw, tot onze gemeente
behoorende, verliest door deze ramp haar man, haar oudsten zoon en haar
broeder en blijft met nog vier kinderen van twee tot twaalf jaar onverzorgd
achter.
Als we de door Engel Zwart (Epifo) genoemde slachtoffers erbij optellen,
komen we op dertien personen. Het oud-katholiek begraafregister van
Egmond vermeldt acht personen en dat van IJmuiden drie. De andere twee
waren waarschijnlijk van een andere gezindte.
Het armbestuur kon niet in de behoeften van zo veel weduwen en wezen
voorzien. Kort na het bekend worden van de omvang van de ramp werd
door pastoor Van Greuningen en burgemeester P. Pranger een commissie
samengesteld, bestaande uit henzelf en W. La Roy, hoofd der school,
M. W. van Bommel, directeur van het post- en telegraafkantoor,
G. E. A. van Hall, directeur van de Prins Hendrik Stichting en
J. Verhoeven, geneesheer.
Voorzitter Pranger stelde voor een vast fonds op te richten, zodat niet steeds
zoals nu bij iedere ramp of ieder ongeval op zee inzamelingsacties moesten
worden gehouden.
De Caroline en de ontwikkelingen na de storm
De stranding van de Duitse driemast-bark* Caroline ter hoogte van Bergen
aan Zee in dezelfde storm gaf weliswaar enige verlichting in de armoede.
Maar rijk zijn de derpers er niet van geworden. De Oud-Katholiek van
maart 1895:
"Nergens in ons land wordt zooveel ellende en honger geleden als te
Egmond door de gezinnen der wakkere visschers, die onlangs nog,
temidden van de gierende storm, hunne baaitjes van 't lijf rukten om er de
verkleumde leden der schipbreukelingen van de "Caroline" mede te
dekken. Diezelfde storm van 22 december des vorigen jaars, getuige van
hun menschliefendheid, hun zelfopoffering en moed, heeft Egmond den
nekslag gegeven.
Geestgronden, 2 (1995), nr. 2/3
55
