vroeger de oude Vennewatersmolen - en daarachter weer noordwaarts naar de hoek van de Egmond-Binnervaart. Met die slinger sluit het water een stukje Egmond buiten, dat De Overvenne [14] heet: aan de overzijde van de Venne. De huidige grens steekt echter bij de banpaal op de Vennewatersweg recht over en zo is het al tenminste vierhonderd jaar. Heeft dit gebied misschien in de vroege middeleeuwen tot Heiloo behoord? De verkaveling van de Overvenne-landen sluit ook meer aan bij die van de percelen onder Heiloo. Uiteindelijk komen we toch uit op de Egmond-Binnervaart 15], die op kaarten hypercorrect steeds Egmonder Binnenvaart wordt genoemd, en door dorpsbewoners Egmond-Bindervaart. Vervoer over water was in vroeger tijd verreweg het meest efficiënt en goedkoop. Landwegen waren meestal te nat, te drassig en te modderig. Zowel de marktstad Alkmaar als de omliggende plaatsen hadden belang bij goed onderhouden vaarwegen voor het transport van goederen en personen. Het uitdiepen van de vaarten ging dan ook op gemeenschappelijke kosten. Aan het daarmee gepaard gaande gesteggel danken wij overigens menig archiefstuk! Intussen kronkelt de Egmond-Binnervaart lekker verder tot aan de Heilooër Zeeweg [16]. Aan de overzijde van de weg loopt de Oude Vaart [17] rechts door het recreatiegebied, met de polder Het Maalwater ter linkerzijde. Dat gebied was oorspronkelijk een deel van het Egmondermeer. Een paar eilanden, waaronder de Maalskamp vielen daar van oudsher onder de jurisdictie van Heiloo. Na de drooglegging in 1566 kwam het nieuwe land rond de eilandjes onder Egmonds rechtsgebied. Deze verwarrende toestand duurde tot omstreeks 1820. Toen kwamen Maalwater en Zuidermeer (het oude Zuid-Molenland) [18] geheel bij Heiloo, in ruil voor het oud Heiloos land dat verspreid lag benoorden de Hoevervaart. Moeten wij de geschiedenis van het Maalwater nu aan Oud-Heiloo overlaten, of 18

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

Geestgronden - Egmonden | 1994 | | pagina 20