van de kustlijn, is het ook de eerste natuurlijke grens die we volgen.
We bevinden ons hier op de waterscheiding tussen het strandwal-
gebied van Egmond en dat van Limmen Heiloo. De moerassige
gronden zijn vanaf beide strandwallen in rechte stroken in cultuur
gebracht. Hier komen de opstrekkende kavels volgens een soort
visgraatpatroon samen. De waterloop is de hoofdgraat.
Fysisch-geografen noemen zo'n kavelpatroon een veervei kaveling.
Niet toevallig vinden we op deze lijn de knik in de Zanddijk en de
knik in de Vennewatersweg 12], Op het laatste punt staat de
grenspaal tussen Egmond en Heiloo.
Afb.2: Veerverkaveling. bron: J.K.
de Cock, Bijdragen tot de histori
sche geografie van Kennemerland
in de middeleeuwen op fysisch
geografische grondslag.
Groningen, 1965.
Hoewel de bronnen hier zwijgen, vermoeden we dat de
Het water loopt een eindje naar het westen tot het gemaaltje 13] -
Heilooërtocht het eigenlijke Vennewater is.
17