De 92-jarige Nel Köhler-Quant weet ook nog iets bijzonders over Hollywood te vertellen. Ze mailt: "Met veel aandacht heb ik het boek Hollywood gelezen. Veel herinneringen kwamen in mij op nu ik de plaatjes weer zie en de verhalen lees, al heb ik niet in Hollywood gewoond." Telefonisch (mevrouw Kohier woont al jaren in Eerbeek) ver telt ze verder: "We waren in 1940 gevlucht uit Den Helder. Vader was vanaf 1920 zes jaar lang onderwijzer geweest op de school in Callantsoog. Dat lag hem nog steeds na aan het hart, we gingen er in de zomer vaak op de fiets naar toe. Hij kende daarom nog veel mensen in Callantsoog en dus was de keuze snel gemaakt. Eerst kregen we voor een korte pe riode onderdak bij juffrouw Dekker, daarna gingen we naar de boerderij van Baken. Toen het allemaal wat rustiger werd, gingen we weer terug naar Den Helder. Al snel daarna vlucht ten we toch weer uit Den Helder en gingen wonen in De On derneming, later van de familie Kruisveld, in Groote Keeten, dat toen leeg stond. Daar hebben we vijfjaar gewoond. Ik was vriendin met Lien Prins en Gé Rehorst. Lien woonde in Hollywood en Gé aan de Noordschinkeldijk. Omdat ze wisten dat ik piano speelde, kwamen ze vragen of ik de kerkdiensten in Hollywood wilde begeleiden. De orga nist van de kerk kon of durfde dat niet meer te doen. Dat heb ik toen gedaan, ik speelde er op het harmonium. Ik weet niet meer precies waar die kerkdiensten om de twee weken wer den gehouden. Eerst dacht ik dat het in het schooltje was, maar nu ik de tekening zie, kan ik me niet herinneren dat ik zover achterin het dorpje moest zijn. Ik meen me te herinne ren dat er een hekje voor de school stond." Al pratende kwamen we tot de conclusie dat het waarschijn lijk in het gemeentehuisje geweest moet zijn. Daar was wat meer ruimte dan in het postkantoortje waar Nel Kohier ook nog aan dacht. Er kwamen verschillende dominees preken, onder andere een vrouwelijke dominee, Elink Schuurman. "Ze at regelmatig bij ons, er kon altijd wel iemand aanschui ven. Andere namen van dominees die ik me herinner, zijn Enklaar en Kramer." "Ik heb ook gemusiceerd met de Joden, waarover Arie van Scheijen schrijft. Roosendaal en zijn circus Renz, dat weet ik nog goed. Ik werd op een gegeven moment gevraagd of ik piano wilde spelen bij het Joodse orkest dat in Groote Keeten speelde. De Joden moesten werken voor de Duitsers en liepen dan na afloop van het werk door het dorp naar het café van Van Scheijen. Fred Roosendaal van dit orkest vroeg me eens muziek te leen en toen hij zag dat ik piano speelde, heeft hij me gevraagd om mee te spelen. Fred speelde op de xylofoon, ene Mauwe was violist. Ook was er een slagwerker die zelf zijn instrument had gemaakt van oude materialen. In de schuur achter Van Scheijen werd muziek gemaakt, maar er werden ook veel verhalen verteld en we zongen met el kaar. Ik mocht er wel naar toe van mijn ouders, maar eerst moest het huiswerk af (ik zat op het lyceum in Den Helder) en dan ging ik er gauw naar toe." Spontaan begint Nel te zingen: Zwaluw, waarheen is uw vlucht. Ze vertelt verder dat het orkest is opgeheven na Dolle Dinsdag. Alle Joden moesten terug naar Amsterdam. Na de oorlog ging het gezin Quant weer terug naar Den Hel der. Nel heeft daar het lyceum afgemaakt. Ze heeft niet op school gezeten in Hollywood. Haarjongstezusje,Tineke, ging daar wel naar school. Helaas is ze overleden, zodat we haar niet meer kunnen vragen waarom ze niet op de groepsfoto staat.Nel: "Volgende week zie ik mijn zus Lidy uit Gronin gen, ik heb haar beloofd het boek Hollywood mee te nemen. Omdat ze drie jaar jonger is dan ik, speelde ze veel meer dan ik met die kinderen op de foto. Het waren haar klasgenootjes en ze woonden vaak bij ons in de buurt. Ze liepen ook samen van Groote Keeten naar Hollywood, toen daar nog school was. Sommige namen van de schoolkinderen herinner ik me omdat het klasgenootjes waren van Lidy en Tineke." Nel Köhler-Quant vertelde tijdens het telefoongesprek al dat haar vader onderwijzer was geweest in Callantsoog. Nel stuurde een foto uit haar foto-album waar haar vader op staat. Vader Quant staat uiterst rechts.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2019 | | pagina 18