3 Met dit schip kon Dirk van Scheijen naar San Francisco Manilla werd ik al snel goedgekeurd en mocht ik gaan pas sagieren in de stad, zo'n kans kreeg ik zo gauw niet meer. Na veertien dagen werden wij overgeplaatst naar de Hillsi de Dormitorys. We zijn daar maar een paar dagen geweest. We mochten toen in een barak van de Amerikaanse mari ne op Mare Island en aten daar met de Amerikanen mee. Nou, daar wisten ze van goed eten hoor, alles was er, tot ijs en milkshakes toe. Wij hebben veel rondgetoerd en ge keken, onder andere San Francisco, Oakland, Valejo, Rich mond, Berkeley, Sacramento enzovoorts, mooi hoor. Maar ook daaraan kwam een eind en half december stapten we weer in de trein op weg naar New York, via Reno (prachtig daar in de winter door de bergen) en het Great Salt Lake naar Chicago waar we een tijdlang op een zijspoor hebben gestaan, reden onbekend. Vanuit de trein gingen we zo aan boord van de Queen Mary, die was ingericht als troepen transportschip en 3500 man in één keer over bracht, als ik me goed herinner. Wij waren maar met zo'n 700 man en je zag geen kop, zo groot was dat schip. In goed drie dagen waren we in Engeland, waar we werden ondergebracht in een oud krijgsgevangenenkamp, waar Duitsers hadden ge zeten. Een slecht kamp en slecht eten, ook aan boord van de Queen Mary. Dat kamp lag in Malvern (Worchester). Daar hebben wij de kerstdagen doorgebracht, want de twee schepen die ons naar Rotterdam moesten brengen waren er niet, het personeel wilde de kerstdagen thuis doorbren gen, zo werd gezegd. Nou daar zat wel wat in, maar toen wij na de kerstdagen in Londen (Tilbury Docks) aankwamen la gen daar die twee schepen al vijf dagen op ons te wachten en niemand wist hoe dat nou toch kon." Met dit schip, Queen Mary, is Dirk van Scheijen thuis gekomen vanaf Londen naar Rotterdam, maar er was niemand om hem te verwelkomen Vanaf 1 september, vertrek uit het kamp naar Yokohama, te voet en een trein die ons zou vervoeren naar de haven. Het gaf enige verwarring om te reizen maar uiteindelijk werden wij vervoerd per vrachtwagen naar de grote havenloods. Wij konden douchen en werden voorzien van nieuwe Ame rikaanse marine werkpakken, daarna werden wij vervoerd naar het vliegveld Atsuki van Yokohama. Door een B-24 bommenwerper werden wij naar Okinawa gevlogen, als bagage in het bommenruim. Daar zijn wij enkele dagen ge bleven om vervolgens door te gaan naar Manilla met een C-56 para-kist." bommenwerper B-24 Liberator de Lockheed Lodestar C-56 para-kist "In Manilla, eigenlijk 40 km buiten de stad, kwamen wij in een groot tentenkamp, geheten 29 th. Replacement Depot. Daar werd ik ziek (reumatische koortsen) en ik kwam in het hospitaal terecht, maar bleef lopend patiënt en met goede medicijnen was ik weer snel opgeknapt. Later kwam een oud-collega die ik ontmoet had, mij vertellen dat wij naar Amerika konden om daarna door te reizen naar Nederland. Er was plaats over op een Amerikaans troepentransport schip, de USNS (United States Naval Ship) General Brewster. Vanwege inscheping van andere troepen moesten we in de haven een tijdje wachten. We reden in volgorde naar de pontonsteiger. We scheepten in met ongeveer 200 marine mensen." "Half oktober kwamen wij in San Francisco aan en bij aan komst werden wij in het Oak Knoll Naval Hospital uitgebreid medisch onderzocht. Met mijn papieren uit het hospitaal in u.stis. Gen.KW. BrèwdTe [come -OneoC A Kind

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2019 | | pagina 5