Verhuizen
Weerverhuizen
twaalf jaar en kon niet meer naar school. Voor zijn vader een
meevaller, want die kreeg extra hulp op de boerderij.
Gert: "Ik was bij m'n vader aan het werk tot na de oorlog, in
1946. Maar ik kon het persoonlijk niet rooien met m'n baas
Groot. Ik werkte hard, maarverdiendezowat niks. We bennen
er in de oorlog gebleven, omdat je het toen goed had. Geld
was toen niet belangrijk, maar eten wel."
Na de oorlog ging Gert bij zijn vader weg en kwam als dagar
beider in dienst bij Kees Glas, bij het Noord-Hollands kanaal.
In de eerste boerderij, aan de oostzijde van de Langevliet zat
Jan, een broer van Kees Glas. Hun land grensde aan elkaar,
leder had de helft van het oorspronkelijke bedrijf. Met land
van 60 hectare van de Langevliet tot aan het kanaal. Gert
bleef thuis wonen, hij kon de afstand lopend door het land
af. Helaas was dit werk van korte duur want beide boerderij
en moesten worden verkocht.
Ondertussen waren bijna alle broers en zussen het huis uit. In
1946 en 1947 zijn er zes in ruim een jaar tijd getrouwd. Alleen
Gert en zijn broer Wim woonden nog bij hun ouders. In 1946
moesten zij het woonhuis verlaten. Groot had er grond bij
gekocht en zijn vader kon het alleen niet meer af. Wim was in
dienst bij Bijvoet.
Zijn boerderij stond in het land, Scheidingsvliet 4. Het gezin
kon verhuizen naar Scheidingsvliet 6, het werkmanshuis van
Bijvoet. (Na de oorlog veranderden de huisnummers.)
Na Glas werd Gert ZZP-er' en nam
klussen aan als los-arbeider. Soms
werkte hij zeven dagen in de week. Zo
kwam hij bij Jan Los, die het bedrijf van
Glas overgenomen had. De twee boer
derijen werden weer één. Los woonde
op de boerderij aan het kanaal. Daar
werkte Gert met vijf paarden voor de
ploeg. Het land was verwaarloosd, de
grond moest diep geploegd worden,
zodat de 'rommel' (slechte bovenlaag)
flink naar onderen ging. Zo diep als het
maar kon om nieuwe grond boven te
krijgen. Het was zware kleigrond. Gert:
"Ik ging 's morgens om zes uur het land in en kwam dan om
twaalf uur met de middag naar huis. Daar wachtte de baas
me op en nam de paarden over. Hij verzorgde die terwijl ik at
en om één uur stonden ze weer klaar om het land in te gaan."
Kon u goed omgaan met de paarden? "Ja zeker, wat denk je?
Ik ben er mee geboren. Ik heb ook vaak met dravers van Wim
Strooper gereden. De training deed ik in mijn hobbytijd. Met
een sulky erachter. Ja, ik heb met de beste paarden van Ne
derland gereden."
Na vier jaar ging broer Wim bij Bijvoet weg, dus de familie
moest een andere woning zoeken. Wim werd vaste arbeider
bij Klaas Kos. Gert had niet zoveel op met vast werk, wilde
meer vrijheid. Ze kwamen in 1950 in Groote Keeten terecht.
Bij Piet Kruisveld op Helmweg 21Hij had naast zijn huis een
grote schuur staan, die tijdens de oorlog als noodwoning
diende voor evacués. Zijn vader werkte niet meer, maar Gert
kon als losse knecht ook bij Klaas Kos terecht. Vooral 's zomers
als er extra hulp nodig was. Daar hebben ze weer vier jaar ge
woond. Toen wilde de zoon van Kruisveld met zijn vrouw op
de plek van de noodwoning een nieuw huis bouwen.
Gert als jongeman
Bij Klaas Kos op het bedrijf. Klaas op de trekker.
Middelste met alpino, Gert, naast hem broer Wim en dan Arie Tamis.
Daarachter staat de zelf binder
In 1954 kreeg de familie Van Diepen van de gemeente een
huis toegewezen, aan Oosterweg 3, tegenover de boerde
rij van Eef Baken-Duin. Gert noemde haar een heel aardige
'-T
