Uitnodiging voor de najaarsvergadering
op 16 november
54
De nieuwe lichtwachterswoning vlak na de oplevering in 1922
Het lage licht heeft na elektrificatie een onderbroken wit
licht gekregen. Het hoge licht behield een vast wit licht. De
beide kapen hadden als reserveverlichting gasgloeilichten. Er
stonden gashouders onderaan de kapen.
Het in 1914 gebouwde lage licht
Zanddijk op een foto van voor 1940
Bronnen:
Vuurtorens, lichtschepen en kapen.
Peter Kouwenhoven, 2010
- Het archief van H.D. Huis uit Voorburg
Het Kaaplicht, een artikel van Maarten Bakker
en Cees Vriesman in De Clock van
Callens-ooghe 13(1998) nr.4
Het register van concessiën tot en met 1934.
Dienstkring Petten van Rijkswaterstaat
Dit artikel is overgenomen uit De Vuurboet,
Het lage licht Zanddijk omstreeks I960 lente 2016, met toestemming van de auteur.
De najaarsvergadering wordt op 16 november a.s. om
20.00 uur in Dorpshuis De Kolfweid te Callantsoog
gehouden. Na de mededelingen van het bestuur geeft dr.
Herman Lambooy uit Schagen aan de hand van zijn boek
'De Helderse Zeewering sinds 1750, een geschiedenis na
Henk Schoori; een lezing over dit dijklichaam. Lambooy
concludeert: "De dijk staat als het ware op zijn teen voor een
afgrond.Tot op de dag van vandaag blijft het gevecht met de
natuurkrachten een krachtmeting waarbij met de grootste
inspanning een goed resultaat kan worden bereikt." Wat
heeft men aan deze zeekering gedaan en wat doet men?
De Allerheiligenvloed van 1570 en de bijna-doorbraak van
het Botgat in 1953 leren dat, met name door de rijzing van de
zeespiegel, er altijd de mogelijkheid van een overstroming
blijft bestaan. Naast constante dijk- en duinverzwaring ligt
er daarom van gemeentewege een (rampen)plan voor
evacuatie klaar. Bijvoorbeeld in Den Helder geactiveerd bij
de storm op 10 januari 1976. Kortom de latente dreiging
van een overstroming komt voor Callantsoog niet zozeer
uit het westen als wel uit het noorden.
Met een blik naar het verleden zal het in het tweede deel
van de vergadering daarover gaan.
In 1914 zijn beide lichtopstanden vervangen. Het lage licht
was een kleine, vierkante ijzeren kaap met een gekanteld
vierkant als scherm en halverwege de opstand een lichthuis.
Het hoge licht was een 16,5 meter hoge, zeskantige ijzeren
kaap met een rechthoekig scherm en daarboven een lichthuis.
Beide kapen hadden een vast wit licht met petroleumbranders
als lichtbron. Op 29 september 1924 heeft de minister van
Marine vergunning verleend voor het leggen van een kabel
voor elektrificatie van de geleidelichten aan de Zanddijk.
In 1949 is het lage licht vervangen door het overbodig
geworden gietijzeren geleidelicht Schulpengat uit 1882. Het is
voorzien van een vijfhoekig scherm, vlak onder het lichthuis.
Het oude lage licht Zanddijk is mogelijk al tijdens de Tweede
Wereldoorlog gesneuveld. Het hoge licht, de Grote Kaap, heeft
stand gehouden.
In 1966 is het hoge licht vervangen door een rode, ronde
stalen toren met een grijs lichthuis. Het had nog steeds een
vast wit licht. Deze toren is in 1985 vervangen door een vrijwel
identieke toren. De lichtenlijn is toen opgeheven. Het lage licht
is gesloopt en het hoge licht werd een onderbroken sectorlicht.
Een heel smalle witte sector markeert nu de verkenningston
in het Schulpengat. De oude optiek en de oude
lampverwisselaar van het hoge licht Zanddijk zijn
overgebracht naar het Kustverlichtingsmuseum in
Hoek van Holland.
