efd
Callantsoog
Het is een kustplaats als zovelen,
een gat achter een duinenrij
met 's zomers hordes volk dat hoopt
thuis uitgerust en bruin te zijn.
Een ijssalon, een bakkerij,
een kerk, een plein, een dorpscafé.
Bungalows en campingplaatsen
op een steenworp van de zee.
Mijn naam is Jelle Pieters (Kampen, 1985) en
ik woon in Utrecht. Al ongeveer tien jaar lang
schrijf ik gedichten en korte verhalen. Ik ben
er met de jaren steeds serieuzer mee bezig en
ben ondertussen docent Creatief Schrijven,
sneldichter/dichter in opdracht, huisdichter
van een wijkkrant in Utrecht en actief in een
schrijversensemble genaamd KAFT. Momenteel
ben ik twee dagen per week werkzaam als
sportdocent in het mbo en werk ik wekelijks
minimaal twee dagen voor mijn eigen bedrijf,
de Man met de Pen (www.demanmetdepen.nl).
Een zee vol van hetzelfde water
als bij dorpen verderop,
maar toch, het is niet uit te leggen,
hier ben ik er gekker op.
In de eenvoud van de schoonheid
schuilt een eindeloos fortuin;
Strandslag Seinpost, Zwanenwater,
dorpsgezicht vanaf het duin.
Sinds juli 2017 staat mijn gedicht met de titel Callantsoog
op de zijkant van strandpaviljoen Vos. Uiteraard ben ik
zeer vereerd dat het daar te lezen is, want mijn familie
komt daar al sinds jaar en dag het liefst naar het strand.
Ook ben ik natuurlijk zeer tevreden met de plek, wantje
ziet het gedicht al staan als je het duin afloopt en je loopt
er langs als je het paviljoen betreedt.
Het gedicht dat ik schreef over Callantsoog gaat over
de band die ik heb met het dorp waar ik vanaf eenjarige
leeftijd steevast op vakantie ga. De tekst spreekt
voor zich en de liefde die ik al van kleins af aan voor
Callantsoog koester, komt hopelijk duidelijk naar voren.
Dorpsbewoners hebben over het algemeen erg lovend
gereageerd op het gedicht en gaven aan dat het ook hun
gevoel goed verwoordde.
Maar de mooiste weidse blikken
zijn van helmgras, luchten strand.
Daar verwaaien mijn gedachten,
daar bestaat geluk uitzond.
Laat me aan de branding zitten
bij een zonomwonden eb,
waar in schuim en in het ruisen
ik mijn thuis gevonden heb.
Jelle Pieters
