"Zó roerend"
Kaasplanken via Marktplaats
jf§ Hond kruipt
I uit afgebrande boerderij fgjj
77
gen liepen twee oudere gasten terug om hun camper te halen
- 'Onze vakantie is naar de klote, wij gaan naar Groningen!' Ze
reden pal langs het vuur, raakten mij nog bijna; levensgevaar
lijk! De andere gasten waren woedend. Maar goed, iedereen
was uiteindelijk in veiligheid. Er waren wel drie auto's, een cara
van en een tent uitgebrand. En we misten onze hond, Sammy.
Ik ging er van uit dat ie er vandoor was."
De brandweer is snel ter plaatse en ook twee ambulances voor
de kinderen. "Die hadden roet ingeademd." De hele boerderij
brandt af. Anke-Nei weet nog een laptop en enkele fotoboe
ken te redden. "In de regen onder een auto geschoven." Als
eerste brengt ze haar moeder op de hoogte. "Die ziet vanaf de
Abbestederweg De Karnemelkplaats; ze zou zich rot zijn ge
schrokken."
Veel dorpelingen en toeristen komen naar de plek des onheils.
"Een meisje van acht, negen jaar oud, van vakantiepark Callas-
sande, vroeg of we iets nodig hadden.'Drinkwater!'zei ik. En
even later kwam ze terug met jerrycans en flessen water op
haar fietsje. Zó roerend."
Wilfred raakt geëmotioneerd door de herinnering. "Weet je, de
meeste mensen zoeken sensatie. Zij doét iets!"
Als het vuur gedoofd lijkt, komt een brandweerman naar hen
toe: "Ik zie ogen." Als ze op de bewuste plek gaan kijken, ont
dekken ze Sammy.
op rondom de boerderij en transformeert dit tot waterrijk na
tuurgebied, een oase voor allerhande vogels. Eén dissonant:
een veeboer is kennelijk niet gelukkig met een camping in
'zijn'buurt. Hij stapelt hooischelven op, precies naast het cam-
pingveld in het zicht van de bezoekers. Eén telefoontje met
grondeigenaar Landschap Noord-Holland volstaat: de boer
wordt tot de orde geroepen.
De campingondernemers zijn zes jaar achtereen aan het res
taureren."'s Zomers verdienden we het geld dat 's winters in de
bouw werd gestoken."
2011. Restauratie geslaagd! Wilfred en Anke-Nel
poseren trots voor hun boerderij
Naast hun werk bij Noorderhaven - Ank-Nel heeft een drie
kwart baan, Wilfred bijna fulltime - besteden ze elke dag alle
beschikbare uren aan de boerderij en de camping. Materialen
halen ze overal vandaan. "Soms via Marktplaats," zegt Wilfred,
"kaasplanken bijvoorbeeld. De lambrisering in Zoute Bries is
van honderd jaar oud eiken juthout; dat lag hier nog. De me
talen raampjes zijn gerestaureerd door een smederij in Barsin-
gerhorn."
De laatste klus is net achter de rug, ze genieten volop, maar
krap een week later gaat het fout. Op maandagochtend 8 au
gustus 2011, beiden zijn in diepe slaap in de bedstee, klinkt
om kwart voor zes een enorme knal. Een donderslag van héél
dichtbij. Wilfred haast zich uit bed."In het dak van het vierkant
zag ik een heel klein vuurtje. Er lagen gasten met twee kleine
kinderen aan de andere kant in de voormalige zomerstal. Bui
tenom rende ik erheen. Het was er donker, maar ik wist waar
de kinderbedjes stonden en kon ze eruit grissen. De vader nam
er een over en ging naar buiten, het andere kind, een meisje,
hield ik onder m'n shirt. De vlammen sloegen intussen overal
om de boerderij heen. Ik ben met dat kind het terrein rondge
gaan, iedereen wakker gemaakt-ze waren nog zó suf-en heb
ze bij een bruggetje verzameld. Ondanks onze waarschuwin-
8 Augustus 2011.
Meeste aandacht gaat naar hond Sam
Anke-Nel: "Hij lag bij onze bedstee. Hij had een brandend gor
dijn op zich gekregen, voor de rest viel het mee. Sam zorgde
er wel voor dat alle aandacht van ons werd afgeleid. SBS6,
het NOS-Journaal, de kranten - alles ging over Sam." Dat het
dier het overleeft is volgens de brandweer te danken aan een
luchtstroom die zowel verse lucht heeft toegevoerd als giftige
roetdampen afgevoerd. Alles dankzij een gebroken raampje,
puur toeval dus.
"We hadden op dat moment letterlijk niets meer,"zegt Wilfred.
"We kregen van alles toegestopt: kleding, dekens." Anke-Nel:
"Op het eind van de dag hadden we zes tandenborstels!"
Oorlogshel
