■SKÉÉ
"Dan stond ik gewoon wat eerder op"
Hoeve Oranje Vrijstaat of De Karnemelkplaats
"Dan stond ik gewoon wat vroeger op"
De meeste paviljoens openen om tien uur in de ochtend hun
deuren; Ja Natuurlijk als de eerste gasten arriveren. Die we
ten dat en soms wordt er al ruim voor negenen aangeklopt.
"Dan bonkten ze op het paviljoen, deed ik het aggregaat aan
waardoor de koffie automatisch ging lopen, nam een duik in
zee en kon daarna gelijk de koffie uitserveren."
Toch komt er een eind aan de idylle."We mochten niet meer in
de duinen staan, maar ervoor. Bovendien werd alles driehon
derd meter richting opgang geplaatst en konden we er niet
meer in slapen." Anke-Nel: "En, eerlijk gezegd, we hadden er
ook een beetje genoeg van. We wilden zelf ook wel eens weg;
waren altijd van negen tot elf in touw."
Ze trekken zich terug op de Zeeweg, doen hun werk op Noor
derhaven, maar kijken ondertussen wel uit naar een ander, ro
yaler huis. Wilfred:"Zo'n twee jaar later stond de stolpboerderij
van mevrouw De Jong te koop, Hoeve Oranje Vrijstaat aan de
Voorweg. Wij informeren, bleek het al verkocht. Een enorme te
leurstelling! Uiteindelijk ging die transactie toch niet door. Dus
wij - februari 2005 inmiddels, de boerderij was al leeg - even
kijken. We liepen de volledig authentieke woonkamer binnen
en wisten het meteen: Hier Gaan Wij Wonen. We stonden in het
vierkanten hoorden een paard langslopen, klik-klak, klik-klak,
een magisch moment! Wij brachten een bod uit, maar hoorden
maandenlang niets. Tot op een dag in april de telefoon ging.
Het was gauw bezegeld."
Er is nog even wat gesteggel met de bank. "Ze gingen aanvan
kelijk niet akkoord. Snel een ondernemingsplan geschreven; ze
belden de volgende dag al: het is in orde." Het huis op de Zee
weg wordt de eerste jaren verhuurd en vervolgens verkocht.
"Op 17 juni trokken we er in; in de boerderij was geen warm
water of douche. In twee weken tijd hebben we elektra aange
legd en een sanitair-unit geregeld, die we zelf ook gebruikten.
Op 1 juli openden we de camping en op 2 juli zaten we vol.
Mede dankzij Anke-Nel's broer Nico, die gasten van zijn cam
ping naar ons doorstuurde." Ondertussen wordt er hard ge
werkt. "Een bestaand huisje, Zoute Bries, ging plat. Vervolgens
werd een nieuw skelet neergezet en afgewerkt. De jongens
woonden in een ander onderkomen, De Jutter. Zij verlieten
in 2008 het ouderlijk nest en toen kon ook dat in de verhuur.
Ook de zomerstal in de boerderij werd voor verhuur geschikt
gemaakt."
Voordeur in oude staat (2005) en na restauratie (2011)
met oorspronkelijk smeedwerk uit 1885
Ze komen er achter dat ver vóór Hoeve Oranje Vrijstaat de
boerderij anders heette: De Karnemelkplaats. Vanaf dat mo
ment krijgt de hoeve dan ook dié naam.
Het gastenbestand is in het begin volledig Nederlands, gelei
delijk verschuift dit naar dertig procent Nederlands en zeven
tig procent Duits. "En momenteel komen er steeds meer Bel
gen, Fransen en Zwitsers. Maar ook Canadezen en een enkele
Amerikaan. Veel vrouwen ook."
Sommige gasten zijn intussen vertrouwde gezichten. De ruime
horecaervaring is daar debet aan. "Je bent gastheer. De mees
te mensen ken ik al gauw bij naam. En kom je hier voor het
eerst? Dan krijgt je bij aankomst een rondleiding. Dat geeft
vertrouwen. Soms komt iemand compleet gestrest binnen,
maar meestal trekt dat na één strandwandeling helemaal bij."
De weidse omgeving werkt daar natuurlijk ook aan mee.
Landschap Noord-Hollands koopt steeds meer bollengrond
