72 Mijn ouders vertelden over de strenge winters in de Tweede Wereldoorlog. De verhalen over de hongerwinter. Hongerlij dende stedelingen die ook langs de Callantsoger polderwe gen trokken in barre omstandigheden op zoek naar voedsel. Vroeger hoorde je altijd verhalen over strenge winters van je ouders en grootouders! Bergen sneeuw en wekenlang schaatsplezier met koek en zopie en toertochten... Sneeuwpret voor de boerderij De Tempel. Nel Baken en Cees Raap Maar het waren toch de foto's in het familiealbum met plaatjes van de strenge winter van 1946-1947 die de meeste indruk maakten. Door de zware vorst was het IJsselmeer dichtge vroren. Het gevolg was een onvoorstelbare hoeveelheid stuifsneeuw die in zware sneeuwstormen het Noord-Hol landse polderland in een poollandschap herschiep. Mannen werden opgeroepen om gezamenlijk de hoog opgewaaide stuifduinen weg te spitten! De 'S-Bocht', dat weet bijna niemand meer, maar vroeger liep de Abbestederweg niet gelijk door naar de Oosterweg maar moest je een klein stukje rechtsaf via de Zandweg en linksaf. Ook dit was dan een plek waar de sneeuw vaak hoge sneeuwbanken vormde. De winter duurde heel lang en er vormde zich steeds meer ijs op de Noordzee. Tenslotte was de zee tot aan de horizon geheel in een onafzienbare ijswoestenij herschapen. Op het strand van Callantsoog 1947 Dit fenomeen deed zich ook voor in de strenge winter van '62-'63. Ik herinner me dat'poollandschap'nog heel goed. Het meest opvallende was de enorme stilte op het strand: je hoorde geen branding meer! Als de avond viel was er meestal wel een aantal personen dat voor de nacht een plekje kreeg in de warme koestal op De Tempel. M'n moeder kookte tarwemeelpap en de volgende morgen werd de tocht voortgezet met een schapenkaasje en een zakje erwten of bonen Hoge sneeuwbergen bij de 'S-Bocht'. In de verte de boerderij van Johannes Baken op Abbestede

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2017 | | pagina 14