ordt't hier
Tweemaal per dag over het duin
Johanna WR7
heeft het zwaar
te verduren
Kuiter (itrnndt
bij (lallaittrioog
IW Werlwn i «nltoCi
joeneigenaren en de hulpverleners natuurlijk. Eén opvaren
de werd van boord gehaald en ging er direct vandoor; hij
was er helemaal klaar mee. Gelukkig was de Dorus Rijkers er
snel bij. Die legde een verbindingslijn aan en zorgde ervoor
dat de Johanna niet kon stranden. Bij opkomend tij, toen
het water hoog genoeg stond, werd het schip weer vlot
getrokken. Dat was 's nachts na tweeën." Lachend: "Voor de
business was het natuurlijk beter geweest als ie een dagje
was blijven liggen."
Ze brachten muziekinstrumenten mee; werd er gejamd.
Ik herinner me een meisje dat patat en frikadellen bestelt.
Haar oog valt op een djembé en ze begint er met enkele
vriendinnen op te spelen. Een ander pakt een mondharmo
nica-jammen!"
Wilfred lacht: "En iedereen ruimde ook zelf de rommel op.
Op het hele naaktstrand geen papiertje te bekennen."
Het tweede seizoen nemen de broers Van der Ploeg de ex
ploitatie over. "Ik kwam op de loonlijst. Zo had ik het hele
jaar werk. In het voor- en naseizoen deed ik allerlei andere
dingen voor ze. Ander voordeel: inkoop en afvalverwerking
deden we eerst in ons eentje; nu samen met de anderen."
Anke-Nel: "En vergeet de vrieskist niet. Het aggregaat van
het paviljoen ging 's avonds uit, daarom moest die kist
tweemaal per dag over het duin, van en naar Lidy van Daele
-'Juf Lidy' - op de Stuyvezandeweg."
Wilfred krijgt daarnaast een vast contract op Noorderhaven
en ook Anke-Nel kan er aan de slag.
Wilfred: "Ik ging naar Vlet 4, voor bewoners met, zoals dat
heet, moeilijk verstaanbaar gedrag. Ik was nog maar een
half uurtje ingewerkt, stond ik daar in m'n uppie."
Het was vier jaar lang op twee plekken keihard werken. "En
op een paar slechte dagen na ook vier jaar zon. Dan dacht ik
wel eens: je trekt de hele wereld over om een mooie plek te
zoeken; vind je 'm naast de deur!"
Anke-Nel: "Eind van de middag was het in het paviljoen
vaak feest. Het waren ook gemoedelijke, creatieve mensen.
'f Moet niet te gek worden, natuurlijk.
Als het tweetal voor een bruiloft een dag naar Bergen aan
Zee is, worden ze bij terugkomst aangenaam verrast. "Mar
jan van der Ploeg had een nieuwe inrichting ontworpen,"
zegt Wilfred, "en alles was opnieuw geschilderd. Het zag er
geweldig uit." Eén nadeel: ze had er ook een slaapkamer bij
betrokken, maar dat kwam eigenlijk wel goed uit. "De jon
gens werden ouder, die moesten maar weer 'ns thuis slapen."
(wordt vervolgd)
