tr
Uitstapje naar Cambodja
"Dit is onze kans!"
De Johanna WR7
joen van Jaap van der Heiden (1946-1993), een wegens drugs
handel veroordeelde crimineel. Een mooi leven dat abrupt
eindigt als Van der Heiden tijdens proefverlof door een explo
sief bij zijn Alkmaarse woning wordt gedood. "De bedrijfsleid
ster die de zaak runde stopte er toen mee. Ik wilde de zaak
voortzetten, maar na twee dagen gooide de politie de boel
plat.Terecht, hoor, ik miste de benodigde papieren. Wel mocht
ik er blijven wonen. Geweldige tijd! Er waren enorme voorra
den en met een clubje vrienden en vriendinnen hielden we
prachtige feesten. Het moest onder ons blijven, maar iemand
kletste toch. Stonden er opeens zo'n zestig, zeventig man op
de stoep."Na een korte pauze:"Tóch twee maanden lol gehad."
De ouders van Wilfred scheiden, moeder blijft in Alkmaar, va
der vestigt zich op de Prévinaireweg. In 1993 reist Wilfred voor
een derde maal naar het Verre Oosten, wederom naarThailand.
Met een oude kameraad, de Thai Sam, maakt hij een uitstapje
naar Cambodja. Al met al een reis die een jaar in beslag neemt.
Als hij vervolgens terugkeert in Nederland, trekt hij in bij zijn
vader. "Het was een zomer met bloedhete nachten. Dan sliep
ik met een hangmatje in het VVV-bos of op het naaktstrand bij
paviljoen Ja Natuurlijk, gerund door Jules, Jeroen en Eveline
van Daele. Als één van hen op een toeter blies was dat voor
mij het signaal dat ik moest komen helpen in de bediening.
André en Thomas van der Ploeg, uitbaters van De Strandtent
en De Schreeuw merkten mij daar op en zo raakte ik aan het
werk in meerdere zaken. Sommige gasten zagen mij dan op
dezelfde dag bezig op het strand, bij De Taveerne in het dorp
en 's avonds in De Gouden Engel in Schagen.Trouwens, ik heb
ook nog even in De Vijverhut gestaan." Het is in die dagen dat
hij Anke-Nel Zeeman leert kennen. "Heel wonderlijk: hoewel
dorpsgenoten hadden wij elkaar nog nooit gesproken."
Anke-Nel, lachend: "Zelf heb ik ook door Australië gereisd
- dat schept een band, hè?" Zij is recentelijk gescheiden en
woont met haar twee zoontjes, Niels en Arien, op de Zeeweg.
Het klikt tussen haar en Wilfred en hij trekt bij haar in.
Dankzij de goede middelbare-schoolresultaten van destijds
wordt Wilfred toegelaten voor de studie activiteitenbege
leider. Via Jeanette van Scheijen, die daar al werkt, maakt hij
kennis met de instelling Noorderhaven in Julianadorp. Het
spreekt hem aan. Hij gaat er een jaar vrijwillig aan de slag, een
soort stage, en krijgt gelijk een baan aangeboden. De verbin
tenis eindigt pas in 2016.
Als de familie Van Daele in 2000 aangeeft geen tijd meer te heb
ben voor Ja Natuurlijk, aarzelt Wilfred geen moment: "Dit is onze
kans!" Voor een symbolisch bedrag, één gulden, en alle kosten
voor eigen rekening, worden Anke-Nel en Wilfred de nieuwe
beheerders.
Ze beginnen direct. Wilfred heeft al de AOV (Algemene Onder
nemers Vaardigheden); als de wiedeweerga gaat hij op voor
2000. Ja Natuurlijk wordt handmatig opgebouwd.
Jeroen van Daele (midden) ondersteunt dakplaat
Sociale Hygiëne, eveneens vereist in de horeca. Wilfred slaagt.
Anke-Nel doet dezelfde cursus en zakt. "Bij het examen spiek
te ik bij Wilfred," legt ze uit en schiet in de lach. "Kruiste dezelf
de hokjes aan. Bleek ik een ander formulier te hebben..."
"Het eerste jaar was heel moeilijk," zegt Wilfred. "Slechte
zomer. We leefden van de huuropbrengst van ons huis. En
toen we dachten het jaar te hebben afgesloten met een
succesvolle houseparty, bleken de fietsen van Niels en
Arien finaal in elkaar getrapt op de strandopgang."
Toch is iedereen uitermate in z'n hum met de onorthodoxe
leefwijze op het strand. Wilfred: "Arien, altijd vol verrassin
gen, had voor zijn verjaardag honderd gulden gekregen.
Zonder overleg had ie daarvoor een oude caravan gekocht
van Fred van de Voet, een buurman van de Zeeweg. Afijn,
dat ding moést natuurlijk het strand op. Hij sliep er voortaan
in. Van juthout heeft hij er nog een fietsenhok bijgebouwd.
Nu kan het daar flink spoken, dus soms werd Arien wakker
in een compleet scheefgezakte caravan. Vond ie prachtig!"
Surfen kan soms ongelukkig uitpakken. Bij een onverwach
te beweging breekt Wilfred zijn onderbeen op drie plaat
sen. Een gealarmeerde ambulancebroeder weet de botde-
len weer precies op hun plaats te krijgen. Daardoor herstelt
alles op natuurlijke wijze. "Na twee nachten was ik terug op
het strand."
Wilfred heeft deze zomer drie maanden onbetaald verlof
opgenomen. "Mijn werkgever, 's Heerenloo, heeft mij toen
toch uitbetaald. Geweldig toch?"
Wilfred is in het najaar alleen in het paviljoen. Op zee ziet hij
twee viskotters dicht op de kust. Het schemert al. "De eer
ste, de Johanna WR7 uit Wieringen, kreeg problemen bij de
zandbank. De tweede kotter wilde helpen, maar tevergeefs.
De Johanna sloeg over de zandbank en dreigde op het
strand terecht te komen. Ik belde eerst 112, maar toen ge
lijk Anke-Nel:'Kom hierheen en neem de kinderen meel'Zij
reed de auto het strand op, koplampen op de boot gericht,
ledereen kwam er op af. De burgemeester was er, alle pavil-
