mee de klas rond en moest je de juiste naam opschrijven.
Ook hadden ze een schrift over de geschiedenis met teke
ningen en plaatjes. (Annie schrijft dat hetzelfde gold voor
de plakboeken van haar vakanties, die ze wist te versieren
op dezelfde manier, want dit was haar hobby!) Later verhuis
de haar school naar de Hervormde Kerk, omdat het gebouw
gevorderd was door de Duitsers. De klassen in de kerk wa
ren gescheiden door houten schotten, klompen en kleren in
het koorhek bij de preekstoel, maar er werd ook 1 x per paar
weken kerk gehouden in de banken rechts van de ingang
van de kerk.
Tante Pietertje met koe 'bont' (zomer 1 940)
Een andere keer dronken ze koffie bij tante Pietertje. "Jullie
moeten maar niet op de kop en schotel letten hoor, dat zijn
hoerenstelletjes." "Wat bedoelt u daarmee, tante Pietertje?"
vroegen ze. "Nou," zei ze: "Die kop en schotel horen niet bij
elkaar."
Annie de Vries (de dochter van tante Pietertje) werkte in de
zomer bij het Joodse gezin Kleerekoper (gehele gezin in So-
bibor vermoord), dat het zomerhuisje De Instuif had, dat te
gen het duin stond. De familie Kleerekoper woonde in Am
sterdam en kwam in de schoolvakanties naar Callantsoog.
Hij was gymleraar op het Amsterdams gymnasium.
Annie werd bevriend met hun dochter Elly. De familie Kok
was met hen heel wat keren op het strand. Toen de familie
Kleerekoper na de zomervakantie weer terug moest, mocht
de familie Kok dit zomerhuisje De Instuif huren. Zodoende
is de familie Kok op 13 oktober 1940 met een 'driewielerkar'
met paard (van tante Jaantje, de zus van Tante Pietertje) ver
huisd vanuit de kippenboet naar het stenen zomerhuis.
Het gezin Kok woonde daar vlak bij De Groote Villa van jonk
heer Van de Poll, eigenaar van het Kooibos naast de boerde
rij van tante Pietertje en oom Piet. In De Groote Villa woonde
de Ortskommandant met zijn gevolg. Laat nu het kunstgebit
van die Ortskommandant in de wc vallen en via de wc in de
septictank. Nu wilde het dat de zwager van tante Pietertje,
naast boer ook loodgieter was en hij werd opgetrommeld
om het gebit uit de septictank te halen!
Annie ging vaak op het strand jutten. Er spoelden onder
andere hout en bonken veen aan, afkomstig van de tijd dat
Callantsoog nog verder in zee lag. De juttersafspraak was:
hetgeen dat tegen het duin lag liet je liggen, want dat was
al door een andere jutter neergelegd, wat hij/zij op de te
rugweg in de'juttezak'stopte. Op een keer hakte Annie het
hout en schoot de bijl uit op een knoest en nam de helft van
haar duim mee. Een arts was er niet in Callantsoog, maar laat
er toen net een arts bij hun overburen zijn. Deze heeft de
duim gehecht en medicijnen gegeven. Annie mocht daar
om voorlopig niet zwemmen en dat in hartje zomer! Annie
werd in die periode ook bevriend met een Helders meisje,
Bep Zomer, waar ze 's winters veel tijd op het strand mee
doorbracht. Zomer 1941 vroeg de familie Kleerekoper, waar
van ze het gemeubileerde zomerhuisje huurden voor 5 gul
den per week, of ze andere woonruimte wilden zoeken. Nu,
dat lukte. Tante
Pietertjes broer,
Piet Vos, was
beheerder van
alle zomerhuis
jes in het dorp.
Bewoners van
het zomerhuis
je De Wijde
Bliek gingen
naar het bejaar
denhuis, dus zij
erheen. Even
later werden
alle zomerhuis
jes op die weg
(Zeeweg) door
de Duitsers
gevorderd. De familie moest weer weg. Ditmaal wist oom
Piet een geheel enkel houten huis, Koetilang aan de andere
kant van het dorp. Aan de overzijde van de Koetilang was
een dubbel houten zomerhuisje, De Distel, dat als een soort
dorpshuis werd gebruikt. Hier werden onder andere films
gedraaid door de familie Vos en sinterklaasfeest gevierd
voor de schoolkinderen, Tames was dan Zwarte Piet. Opoe
(Immetje Visser-Visser) was ook uit Den Helder gevlucht en
woonde sinds 13/10/1940 bij hen in. Hun nieuwe huis was
zo koud dat de dekens aan het bed vastgevroren zaten.
Opnieuw bracht oom Piet redding, er was een zomerhuisje,
Op de Nol op de Zeeweg, midden tussen door de Duitsers
gevorderde huizen, vrijgekomen. Nood breekt wet, dus gin
gen ze weer verhuizen. Daar hadden ze een terras achter
het huis. Later dacht Annie dat het heel wat was voor haar
ouders om steeds te verhuizen, zeker voor haar moeder! Ze
kookten voornamelijk op een 'vuurduveltje', gestookt met in
hoofdzaak hout, want kolen en petroleum waren op de bon.
\:,*r
Annie en Elly Klerekooper aan het bramen
zoeken (zomer 1940)