'Is hier nog plaats voor Amsterdamse kinderen?'
3
Corry: "Frits moest voor de Arbeitseinsatz gekeurd worden,
dat gebeurde in een hospitaal in de Utrechtse wijk Oog in
Al. Op een gegeven moment kreeg ik een telegram van
hem, hij was ten einde raad: 'Kom over, red mij!'Wel, ik er
naartoe. Loop het hospitaal in, word naar Frits gebracht -
die was duidelijk over z'n toeren neem hem mee en zeg
tegen een dienstdoende arts:'Tekent u even een papiertje
dat ie afgekeurd is?'Tot mijn eigen verbazing doet die dok
ter dat en even later liepen Frits en ik de poort uit." Na een
korte pauze: "Ja, ik was zo brutaal als wat, hoor!"
Ook een jongen uit Floorn - "Smit heette hij, de voornaam
weet ik niet meer"- kan op haar hulp rekenen."Die kon ner
gens eindexamen doen. Via via vonden we een docent in
Flengelo, die dit wel wilde regelen. Op 18 augustus mocht hij
naar Hengelo komen. Zijn zus en ik gingen mee - dat moest
een leuke dag worden. Tijdens een treincontrole vreesden
we even voor die jongen - 18 jaar, Arbeitseinsatz -, maar tot
onze verbazing pakten ze mijn persoonsbewijs.'lsaksson?'Er
werd op mijn haar gewezen:'Is dat echt? Ben je Joods?"Nee,'
zei ik meteen, 'Fins!' Ik wist: dat land is nu overspoeld met
Duitsers. Ze accepteerden het en we zijn weer heelhuids
thuisgekomen. En ja, die jongen heeft examen gedaan. Ik
meen dat hij dokter is geworden."
Kort daarna begint Corry een florissant handeltje. "Alles was
schaars in die tijd. Maar ik wist een adres in St. Pancras - ik
werkte toen in Noord-Scharwoude - waar je shag kon be
machtigen, eigen teelt. Dat verkocht ik dan door voor vijf,
zes gulden per afgemeten portie. Daar heb ik nog een ency
clopedie van gekocht, zestien delen Winkler Prins."
"Daar heb ik nog een encyclopedie van gekocht,
zestien deien Winkler Prins."
Het is ook tijdens de oorlogsjaren dat Corry haar toekomsti
ge echtgenoot ontmoet: Willem Kloosterboer, geboren en
getogen in St. Pancras.
In Callantsoog staat Willem vooral bekend om zijn schen
kingen aan de kerk. Minder bekend is zijn rol in het verzet
tijdens de Tweede Wereldoorlog. Onder de schuilnaam 'De
Bie' is hij met zijn verzetsgroep betrokken geweest bij wa
pendroppings in de Beemster.
"11 Oktober 1944 ging het mis," vertelt Corry. "Willem ging
op weg om wapens te halen in de Schermer. Hij moest zich
melden bij een man met een hond. Er was een herkennings
code afgesproken: 'Is hier nog plaats voor Amsterdamse kin-
deren?'Toen Willem dat vroeg, luidde het antwoord:'Nee, we
zitten vol, ga maar naar...' Dat betekende onraad. Hij is daar
om uitgeweken naar een klooster in Nieuwe Niedorp. Met
andere mensen uit zijn verzetsgroep is het toen slecht afge
lopen. Tijdens een confrontatie met Duitse militairen, onder
leiding van de SS'er Willy Lages (één van de 'Vier van Breda'),
is een aantal van hen op brute wijze vermoord. Onder wie
Floor Niele, een vriend van Willem."Ze pauzeert even."Bij de
kerk in Oterleek staat een monument met alle namen van
degenen die in die verzetsgroep zaten."
Zelf speelt Corry een naar eigen zeggen "heel bescheiden
rol" in het verzet. Als koerierster. "Dan verstopte ik in mijn
schoen een brief van Willem aan een collega-verzetsstrijder.
Daar fietste ik naartoe en dan vroeg ik: 'Meneer, er zit een
spijker in mijn schoen, wilt u die er uit halen?' Dan gaf ik
mijn schoen, de brief werd verwijderd en een andere, voor
Willem, terug gestopt."
Ze pakt een bundel gedichten."Kijk, dat weet ook bijna nie
mand, maar Willem was heel kunstzinnig. Hij zong, schreef
poëzie." Ze wijst op een gedicht met de titel Doodsbericht.
"Dit is een ode aan Floor Niele."
Doodsbericht
ik hoorde het
Ik kan het niet geloven
Mijn vriend
Is dood
Een landwacht
Schoot
Waarom is hij
En ik?
O God
Uw wijze blik?
Uw wijs bestel?
Mijn vriend
Op Uw bevel?
Verdiend?
Arm meisje
Dat daar wacht
Is dit uw wil?
Uw macht?
OGod...
Dit lot
Treft straks ook mij
Wees haar dan Heer
Nabij
Na de oorlog is Willem Kloosterboer het Verzetsherden-
kingskruis uitgereikt.
