As ik deer
nag an denk
Moeder
Westfriese zegswijzen
j/j, f
n;
fa CAc-V
O Vj otc+ye-
ïVa. VpCcAA} êCee -t^iê. *-«-v J'Ac-cé
Piet Vos
iiranitr£sfl
Die nacht van 18 augustus 1941 zal ik nooit vergete.
Om twei uur 's nachs kwame weer Engelse vliegtuige
over en wier met bomme gooit nei 't nepvliegveld van
de Duitsers. Die hadde op dat stik land weer nou de
Patrijze- en Duinroosweg benne 's eivens lichte brande
om Engelse vliegers in de waan te brengen, dat deer 'n
vliegveld was. Deuze keer viel ien bom vlak bij Willem
Zeeman an de Abbestederweg. Moeder weunde in 't
boerderaitje Dorpsplein no. 33 samen met 'r kindere
en twei klainkindere. Dat zai die bomme hoorde, zai ze
nag teugen Jaantje d'r dochter: "Da's 'n heel end hier
vandaan!" Maar om vier uur kwame d'r wéér vliegtuige
over en ien bom trof't huis naast moeders boerderaitje.
Ik vloog m'n bed uit, want ik begreep, dat die klap vlak bai was.
Op de buurt liepe al mense zag iken vlak d'r op hoorde ik nag 'n
bom valle. Op de plaas naast moeders huis lag 't vol brokstikke.
Die eerste bom had dat iene huis zoo raakt, dat 'r niks meer
van over was. Deur de klap was de muur van moeders huis nei
binnen drukt en was moeder bedolven onder 't puin. Ik vloog
de achterdeur in, maar wier teugenhouwen deur burgemeister
Reehorst. Hai vertelde dat moeder omkommen was en dat
ik 't beter niet zien kon. De rest van de familie mekeerde
niks, maar ware erg overstuur. De burgemeister wou moeder
vervoere leite nei 't laikhuis bai de kerk, maar we krege toch
toestemming, dat ze nei ons huis brocht wier en van deer uit is
ze begraven. Ze was 83 jaar.
Lang geleden verzamelde mevrouw M.N. Dijkema-Blaauboer Westfriese zegswijzen. De papieren lagen geruime tijd bij Dries
Blokker op het bureau, maar zijn nu in het bezit van de redactie. Hieronder drukken we een deel van de opgetekende uit
spraken af. Sommige totaal onbekend, andere worden tot op de dag van vandaag nog steeds gebruikt.
