Never a dull moment Op 93-jarige leef tijd overlijdt de moeder van Jaap. Gelukkig heeft hij kort daarvoor nog een bezoek aan Nederland gebracht. Zijn zuster let verliest snel na het over lijden van moeder De Vries haar man Leo. Jaap heeft in de jaren na zijn pensionering niet stilgezeten: het hiervoor genoemde dorp voor bejaarde mensen van Neder landse afkomst; lesgeven op de School for Architecture, en het ontwikkelen van zijn hobby fotografie nemen behoorlijk wat tijd in beslag. Ook besluiten Susanna en hij een uitgeverij te beginnen - overigens een bescheiden succes. Begin augustus 1994 overlijdt Arend, de man van Zus. Jaap is net op tijd in Nederland gearriveerd om Zus te helpen met het afwikkelen van allerhande zaken. Zus blijft in de Lieberg wo nen, waar ze een teruggetrokken leven leidt. Jaap de Vries In deze Clock nemen wij u voor de laatste keer mee naar Australië, het land waar Jaap de Vries naartoe emigreerde. In vogelvlucht gaan we door de laatste bladzijden van zijn boek. Eind 1983 ontmoet Jaap Susanna Evans. Op 18 juli 1985 wordt hun huwelijk voltrok ken. Het jaar daarop neemt Jaap ontslag als stadsarchitect en gaat hij, zoals hij zelf zegt, van zijn pensioen genieten. Susanna werkt door als journalist en schrijft het boek 'Pi oneer Woman - Pioneer Land', dat in 1987 wordt uitgegeven. In datzelfde jaar bezoekt Jaap Nederland om ideeën te verzamelen voor een te bouwen bejaardendorp voor DehelefamilietijdenshetSinterklaasfeestinJohanna'shuisinNoosa,1989 mensen van Nederlandse afkomst. Het bezoek valt samen met de 91e verjaardag van zijn moeder, Jaap heeft zijn verhaal voornamelijk voor zijn familie geschre- een feestelijke dag die door tenminste vijftig mensen in het ven. Nu, 86 jaar oud, is hij de enige van de broers en zussen De Dorpshuis wordt gevierd. Vries die nog in leven is. Begin jaren tachtig breidt de familie van Jaap zich steeds ver der uit. De kinderen gaan hun eigen weg - niet altijd tot ple zier van Jaap -, krijgen partners en later kinderen. De scheiding van Johanna is definitief. Jaaps carrière beleeft een hoogtepunt rond 1980: dan is hij nauw betrokken bij de bouw van sportcomplexen voor de Common Wealth Games in 1982 in Brisbane. Ook door diverse andere gebou wen te ontwerpen drukt hij een duidelijk stempel op deze stad. Vanaf de tijd datJaapeen nieuw leven met Susanna begint, ziet hij minder van de kinderen dan daarvoor. Deels komt dit door de afstand, deels door verschillende opvattingen. Erika, Paul en Sylvia zijn de meest frequente bezoekers. Ook Roland en zijn gezin ziet hij regelmatig. Selma woont te ver weg om even bij elkaar op bezoek te gaan. Van Hugo ziet hij weinig. Toch is het grootste deel van de familie wel twee keer per jaar bij elkaar: met Sinterklaas en de verjaardag van Jaap. Hij schrijft trots over de kinderen en kleinkinderen. In een mail meldt hij dat er in middels 12 kleinkinderen zijn!

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2016 | | pagina 8