Beoogd opvolger Bevoorrecht In 1986 krijgen Micha en Peter hun eerste kind, dochter Nik- ki. Nikki legt momenteel in Alkmaar de laatste hand aan haar studie gynaecologie. In 1990 volgt Stevie en in 1992 Jens. Stevie woont in Amsterdam en beheert daar een eigen web winkel: www.jas.je. Micha: "Stevie verkoopt gedragen jasjes, vintage dus. Zo wil hij iets doen tegen de grote hoeveelheid kleding die jaarlijks wordt weggegooid, zo'n 135 miljoen kilo. Al zijn jasjes heb ben een unieke, genummerde rode knoop! Als zo'n knoop ergens wordt gevonden, dan is de eigenaar via jas.je te tra ceren." De jongste telg, Jens, is de beoogd opvolger in het bedrijf."Hij heeft als kok onder meer in Zwitserland en Aruba gewerkt en ervaring opgedaan voordat hij terug naar Nederland kwam. Hij begint straks aan zijn vijfde zomer in de keuken en heeft die intussen al grotendeels overgenomen."Micha schiet in de lach. "Inclusief de stress. Want ik geef het je te doen, hoor, al die bestelbonnetjes op een drukke dag. Soms komt er geen eind aan!" Wanneer de officiële overdracht gaat plaatsvinden, weet Micha niet. "Jacob had het, en Peter heeft het ook: ze kun nen moeilijk dingen uit handen geven. En of er dan veel zal veranderen? We zijn natuurlijk met onze tijd meegegaan. Je kunt pinnen, er is wifi. Misschien dat Jens een uitgebreidere dinerkaart mogelijk wil maken. Maar dan moet ie ook de keu ken uitbreiden. Ach, we zien wel." Het strandseizoen loopt van april tot oktober. "Dan is Peter al om 9 uur op het strand. In het paviljoen de boel klaarzetten - mastiek maken in jargon - en de rest gereedmaken. Maar het liefst is hij aan het klussen in de loods op het industrie terrein. Want, echt, Peter is al-tijd be-zig! De rest van het jaar besteedt hij aan onderhoud. Dus reparaties, schilderwerk en zo. Peter en Jens zijn vaak samen in de weer; ze kunnen het goed met elkaar vinden." Micha reserveert vooral in de win termaanden aardig wat tijd voor vrijwil ligerswerk. "Ik ben actief voor de Zon nebloem. Acht jaar alweer. Heel fijn om te doen, vooral om dat het om mensen van je eigen dorp gaat. We doen van alles: maandelijks een bingo, in het voorjaar naar het theater of een dagje uit, en in augustus traditiegetrouw een strandmiddag bij ons in het paviljoen. Onlangs ben ik, na zo'n 13, 14 jaar, samen met een vriendin gestopt met het Oranjecomité. Met veel plezier in gezeten, maar het is tijd voor vernieuwing. Het zal heel raar zijn ko mende Koningsdag, denk ik zo. Normaal was de strandtent dan dicht, misschien gaat ie nu wel open." Ook is zij actief geweest voor de peuterschool - "elk jaar een kledingbeurs"- en als handbalcoach bij het team van doch ter Nikki. Gaandeweg komt er nog meer bovendrijven. "Ik zat jarenlang in de ouderraad van de basisschool hier. En, o ja, ik heb ook veel geholpen bij de tennisclub. En bij de voetbal natuurlijk. En de eerste twee jaar dat ik hier woonde heb ik gymles gegeven aan de kleuters van de gymnastiek vereniging." Ze zwijgt even. "Ach," relativeert ze dan, "geen belangrijke dingen allemaal, maar wel dingen waar ik met vreugde op terugkijk." Micha reist nog met enige regelmaat naar Oberhausen, ei genlijk alleen om haar moeder te bezoeken. Want daar weer gaan wonen? "Daar kan ik me niks bij voorstellen!"Ze woont hier immers al bijna veertig jaar, zegt ze. Duitsland? Ze zou er niet meer kunnen wennen. "Weet je, Callantsoog is gewoon een leuke plek om te wo nen. Kijk maar naar mij: al zó lang in dit dorp, en al die tijd op het strand aan het werk. Dat is gewoon heel fijn om te doen. Ik deed - en ik doe - dat altijd met heel veel plezier. Onze kinderen hebben hier volgens mij een leuke jeugd gehad. Als je jonge kinderen hebt, is Callantsoog toch één grote speel tuin? Althans, zo heb fk het beleefd. Maar ik besef dat ik wel bevoorrecht ben, met al dat strandleven en al die vrijheid. Ik kan me goed voorstellen dat een klein dorp als Cal lantsoog andere mensen benauwt. In een kleine ge meenschap letten mensen meer op elkaar, hè?"Ze lacht. "Ik denk maar zo: vandaag wordt over die gepraat, morgen weer over iemand anders." Peter en Micha Vos in 2016

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2016 | | pagina 13