He kwam, ik. mag» Ik bleef.,*..
>rerKenDurg
aa i
ei
n ci
Klaas Schuurman
Wat beweegt mensen die elders in Nederland werden geboren zich voorgoed in Callantsoog
te vestigen. Zijn het de zee en de duinen? De kleurrijke bollenvelden wellicht? Of loop je hier
toevalligerwijs tegen een partner aan? Dat laatste is het geval geweest met Henk Sterken-
burg, de hoofdpersoon van de vierde aflevering van deze rubriek.
Op het moment dat de Clock naar Henk Sterkenburg belt
voor een interview is het kort dag: de deadline nadert.
Voor Henk geen probleem, de volgende ochtend maakt
hij al tijd vrij.
Samen met echtgenote Corrie Sterkenburg, geboren
Schagen - inderdaad: familie van Carmen en Jan Scha-
gen uit de vorige aflevering - heeft hij zich terdege voorbe
reid. De belangrijkste gebeurtenissen staan in chronolo
gische volgorde op papier en de fotoboeken liggen klaar.
De koffie pruttelt al. Het wordt een gesprek dat bol staat
van toevalligheden.
Henk is in 1948 in Amsterdam geboren. Nog steeds is een
licht accent hoorbaar. "Maar," zegt hij, "als ik kwaad ben,
wordt dat veel sterker!"
Na een opleiding als timmerman werkt hij eerst in een
werkplaats, later mag hij 'de wijk in'. Zo komt hij onder an
deren over de vloer bij de onlangs overleden actrice Ellen
Vogel. Zijn eerste kennismaking met Callantsoog dateert
van 1968. "Met vrienden was ik toen met de brommer op
vakantie in Callantsoog, op de camping van Jan Zeeman.
De bedoeling was één week, maar het beviel zo goed, dat
het er drie werden." Hij lacht: "Ik moest tussentijds thuis
wel extra geld halen." Kort daarna moet Henk op voor zijn
nummer, en als hij vier maanden later de militaire dienst
verlaat - "Dat gebeurde toen soms" - trekt hij wederom
naar het kustdorp.
"Toen leerde ik Corrie kennen, hier pal voor de deur (Ab-
bestederweg 12, red.). Het zou dus later ons huis worden.
Corrie woonde toen nog bij haar ouders om de hoek op
Duinroosweg 1. Het jaar erop, april 1970, zijn we getrouwd
en trokken wij in bij mijn schoonouders."
Henk werkt op dat moment bij Van Hattum en Blankevoort
in Beverwijk, dochter van bouwgigant VolkerWessels. Hij
is betrokken bij grote projecten, zoals de fly-over op het
Rottepolderplein, de bruggen in de Bijlmermeer en de
Amsterdamse metro.
Corrie: "Het was toen heel moeilijk om in Callantsoog aan
een huis te komen. Mijn moeder opperde dat we mis
schien wel in Diemen konden gaan wonen. Maar dat von
den wij geen goed idee.
Ze blijven dus hier en nog hetzelfde jaar wordt zoon Mar
cel geboren. (Voor de snelle rekenaars: inderdaad, een
'moetje'). Na de zomer verkast het jonge gezin naar het
zomertuinhuisje van Piet Drieënhuizen ("Ook hier om de
1980. Marcel, José en Henk Sterkenburg.
hoek"). Kort daarna koopt het stel een salonwagen die
Henk samen met zijn vader en schoonvader vakkundig
vertimmert en die drie jaar lang een mooie plek krijgt op
het erf van Siemen Mooij.
Maar in 1973 keert het tij en bemachtigen zij hun huidige,
eerste en tot nu toe enige échte woning voor zichzelf.
Mooi op tijd voor de geboorte van dochter José het jaar
daarop.
"Het maakt nu tóch niet meer uit"
Henk is ook sportief in de weer: hij tennist, handbalt en
'fluit' handbalwedstrijden. Als voetballer breekt hij niet
door. Wel is hij lid van een zaalvoetbalteam, op papier al
thans. "Ik was altijd reserve. Op een keer speelden we een
wedstrijd en coach was mijn schoonzus Carmen. Toen we
na enige tijd achter stonden, mocht ik erin. Terwijl ik het
veld opliep, zei ze: 'Het maakt nu tóch niet meer uit.'" Hij
trekt een vrolijk gezicht: "Ik ben er meteen mee gestopt!"
57