He kwam, ik. mag» Ik bleef.,*.. >rerKenDurg aa i ei n ci Klaas Schuurman Wat beweegt mensen die elders in Nederland werden geboren zich voorgoed in Callantsoog te vestigen. Zijn het de zee en de duinen? De kleurrijke bollenvelden wellicht? Of loop je hier toevalligerwijs tegen een partner aan? Dat laatste is het geval geweest met Henk Sterken- burg, de hoofdpersoon van de vierde aflevering van deze rubriek. Op het moment dat de Clock naar Henk Sterkenburg belt voor een interview is het kort dag: de deadline nadert. Voor Henk geen probleem, de volgende ochtend maakt hij al tijd vrij. Samen met echtgenote Corrie Sterkenburg, geboren Schagen - inderdaad: familie van Carmen en Jan Scha- gen uit de vorige aflevering - heeft hij zich terdege voorbe reid. De belangrijkste gebeurtenissen staan in chronolo gische volgorde op papier en de fotoboeken liggen klaar. De koffie pruttelt al. Het wordt een gesprek dat bol staat van toevalligheden. Henk is in 1948 in Amsterdam geboren. Nog steeds is een licht accent hoorbaar. "Maar," zegt hij, "als ik kwaad ben, wordt dat veel sterker!" Na een opleiding als timmerman werkt hij eerst in een werkplaats, later mag hij 'de wijk in'. Zo komt hij onder an deren over de vloer bij de onlangs overleden actrice Ellen Vogel. Zijn eerste kennismaking met Callantsoog dateert van 1968. "Met vrienden was ik toen met de brommer op vakantie in Callantsoog, op de camping van Jan Zeeman. De bedoeling was één week, maar het beviel zo goed, dat het er drie werden." Hij lacht: "Ik moest tussentijds thuis wel extra geld halen." Kort daarna moet Henk op voor zijn nummer, en als hij vier maanden later de militaire dienst verlaat - "Dat gebeurde toen soms" - trekt hij wederom naar het kustdorp. "Toen leerde ik Corrie kennen, hier pal voor de deur (Ab- bestederweg 12, red.). Het zou dus later ons huis worden. Corrie woonde toen nog bij haar ouders om de hoek op Duinroosweg 1. Het jaar erop, april 1970, zijn we getrouwd en trokken wij in bij mijn schoonouders." Henk werkt op dat moment bij Van Hattum en Blankevoort in Beverwijk, dochter van bouwgigant VolkerWessels. Hij is betrokken bij grote projecten, zoals de fly-over op het Rottepolderplein, de bruggen in de Bijlmermeer en de Amsterdamse metro. Corrie: "Het was toen heel moeilijk om in Callantsoog aan een huis te komen. Mijn moeder opperde dat we mis schien wel in Diemen konden gaan wonen. Maar dat von den wij geen goed idee. Ze blijven dus hier en nog hetzelfde jaar wordt zoon Mar cel geboren. (Voor de snelle rekenaars: inderdaad, een 'moetje'). Na de zomer verkast het jonge gezin naar het zomertuinhuisje van Piet Drieënhuizen ("Ook hier om de 1980. Marcel, José en Henk Sterkenburg. hoek"). Kort daarna koopt het stel een salonwagen die Henk samen met zijn vader en schoonvader vakkundig vertimmert en die drie jaar lang een mooie plek krijgt op het erf van Siemen Mooij. Maar in 1973 keert het tij en bemachtigen zij hun huidige, eerste en tot nu toe enige échte woning voor zichzelf. Mooi op tijd voor de geboorte van dochter José het jaar daarop. "Het maakt nu tóch niet meer uit" Henk is ook sportief in de weer: hij tennist, handbalt en 'fluit' handbalwedstrijden. Als voetballer breekt hij niet door. Wel is hij lid van een zaalvoetbalteam, op papier al thans. "Ik was altijd reserve. Op een keer speelden we een wedstrijd en coach was mijn schoonzus Carmen. Toen we na enige tijd achter stonden, mocht ik erin. Terwijl ik het veld opliep, zei ze: 'Het maakt nu tóch niet meer uit.'" Hij trekt een vrolijk gezicht: "Ik ben er meteen mee gestopt!" 57

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2015 | | pagina 19