hebben, dus het werd melkboer. Met de winkel aan de
straatkant was de woonkamer erachter, met alleen een
raam aan de steeg, vrij donker. We hadden altijd het licht
aan. Even zat ik op de kleuterschool. De lagere school
was aan de overkant van de weg, vlakbij, net als het bos
'De Alkmaarder Hout'.
Broer Wim nam later de melkzaak van vader over en volg
de hem op als melkboer. Op een gegeven ogenblik zag
hij dat niet meer zitten. Hij verkocht de boel en liet een
woonboot bouwen, naar Landsmeer verslepen en kwam
aan de Buiksloterdijk te liggen. Daar zat hij in de buurt van
zijn werk in de scheepsbouw. Wim trouwde met een oor
logsweduwe. Haar man was omgekomen in de Javazee.
Ze had een zoontje. Samen kregen ze nog twee kinderen.
Broer Gert kon niet goed leren en moest in de winter
vaak vader helpen met de melkkar, trappen en duwen als
het sneeuwde en het glad was. Dan ging hij tijdelijk van
school af. Hij ging varen en later werd hij kok. Vertrok naar
Italië waar hij in een restaurant werkte. Daar kwam hij An
nie Bos tegen. Ze werden een paar en maakten hun gezin
compleet met twee kinderen."
hui
Dick met de grote tractor
foto fam. Sleutel
Het bruidspaar aan de Rijksweg
foto fam. Sleutel
Aan de Langevliet
Lotte: "In 1957 trouwden we en in 1959 kregen we ons
eerste kind, Linda. Ze werd met een open ruggetje ge
boren en belandde meteen de volgende dag in het Prin
sengracht Ziekenhuis in Amsterdam. Verschillende keren
werd ze geopereerd en altijd bij de specialist op bezoek.
Ze had onvolgroeide nieren en men ging er van uit dat ze
niet oud zou worden. Ze vond werk op kantoor. Ze woont
in Halsteren, is 56, getrouwd, moeder van twee kinderen
en oma van twee kleinkinderen.
Rob, onze tweede, kwam in 1961. Die hadden we net
opgegeven voor de kleuterschool toen hij door een auto
werd aangereden vlak voor ons huis. Zwaar gewond naar
het ziekenhuis gebracht en daar overleden. Hij is maar
vijf geworden." Dick: 'Alle oogsten mislukten, aan werken
dacht ik niet. Ik was zo teneergeslagen, ik zag het niet
meer zitten."
Lotte: "Na enige tijd wilden we toch weer proberen een
kind te krijgen en gelukkig, dat lukte. In 1967 werd Elian
geboren. Zij leerde eerst voor apothekersassistente en
oefende dat beroep enige jaren uit. Ze wilde verder leren
en graag in een ziekenhuis aan de gang maar niet als een
gewone verpleegkundige. Het werd operatie-assistente.
Vooral de technische kant heeft haar belangstelling en
storingen worden in een mum van tijd door haar opgelost.
Ze woont met haar man in Zwolle.
En in 1969 kregen we dochter Ilse. Zij belandde op de
huishoudschool en koos voor de verzorgende richting. Ze
liep stage in Huys ten Oghe. Het werk beviel haar goed.
Het verzorgende zit haar in de genen. Na haar examen
kwam ze in de Gezinsverzorging terecht. Onlangs werd
ze gehuldigd omdat ze al 25 jaar zonder onderbreking dit
werk doet. Ze is neergestreken in Julianadorp met man
en twee kinderen.
Ik had er schik in zelf met de naaimachine aan de gang
te gaan. Dat kwam goed van pas met zo'n extreem lange
man als Dick. Ik maakte broeken en pakken voor hem. En
natuurlijk kleding voor mezelf en de kinderen. Heel wat
uren ben ik er zoet mee geweest."
School en daarna
"Toen ik op de lagere school zat, werd het oorlog en wa
ren er haast geen lessen. Er werd mij later aangeraden
de zevende en achtste klas te volgen. Ging ik naar een
heel leuke school aan De Laat, waar veel aandacht werd
besteed aan creatieve dingen, enig vond ik het daar.
Ik had de wens verpleegster te worden en kwam in het
Centraal Ziekenhuis in Alkmaar terecht. Alhoewel ik nog
geen 19 was, mocht ik er toch beginnen in de keuken van
een bepaalde afdeling. Ik wilde graag intern in het zieken
huis zijn en niet meer bij mijn ouders wonen. Zij waren
naar de Kennemerstraatweg verhuisd en bij de moeder
van mijn moe
der, opoe
Schoen inge
trokken. Hoef
den mijn ouders
geen huis meer
te kopen en
konden ze opoe
zorg bieden."
