Kermis en schipbreistk
Piet Vos Jbz.
Piet Vos Jbz. (1888-1979) schreef in zijn boekje 'Het werk en leven van een 75-jarige Callantso-
ger' onder meer over de kermis en de stranding van de 'Sirenes'.
De kermis in Callantsoog duurde drie dagen: maandag, dinsdag en woensdag. Die dagen vielen
altijd in de eerste week van september.
De Callantsoger ker
mis van 1936 zulle
we ons in herinnering
houwen. Sundags
en Maandags was
het stormweer. Gien
weer om een hond
naar buiten te jagen.
De draaimolen had
den ze voor de secu
riteit maar uit mekaar
nomen en de kra
men die er stonden
waren al in mekaar
waait. Maandag- op
Dinsdagnacht was 't
op z'n hevigst.
Bai de kustwacht kwam er een bericht deur dat er een
boot in moeilijkhede zat en richting Petten dreef. Het is
te begrijpen dat de Callantsogers dat wel aanstond. Op
't laatst hoorden ze hier dat ie Petten al passeerd was,
zodat we er in Callantsoog steeds beter voor kwamen te
staan. En jawel hoor, teugen dat 't dag was, zat ie op dam
vier. Effen voorbai paal 13. (Dinsdag 8 september.) De
zee stond teugen duin an, zodat ze niet met de boot in
zee konne. Afijn toen hewwe we 't vuurpailtoestel boven
op de Seinpost brocht en zoo verbinding met de boot 'Si
renes' kregen.
Twaalf menschen hewwe we met de broek van 't schip
haalt. In de loop van Dinsdag knapte het weer wat op. De
kermisexploitanten krege twee dagen extra. Toen maakte
ze nog een goeie kermis, 't stroomde menschen naar
Callantsoog.
We hadde de strandtent al sloten, dat deden we altijd voor
de kermis. Hai stond al vol met tenten enz. Dus alles er
weer uit en toen ware we weer volop in bedrijf. We hadde
het de hele zomer niet zo druk had als toen.
De boot zat met z'n voorsteven op dam vier, maar even
goed wisten ze hem na veertien dagen vlot te trekken. En
toen ging Callantsoog z'n winterslaap weer in.
50
