iizenproject ivo/:
het langste kunstwerk ooitf
'Met een vel erop'
tekst Klaas Schuurman foto's Diana Diemei
Niet zelden ontstaat onder de juiste omstandigheden - een inspirerende omgeving? biertje
erbij? stickie? - een ambitieus creatief idee; vaak even briljant als onuitvoerbaar. Slechts
een héél enkele keer wordt zo'n ingeving werkelijkheid. Zoals in de zomer van 1987 op het
strand van Callantsoog.
Zandsuppletie Callantsoog
Het is 1986, 1987 als Rijkswaterstaat door middel van
zandsuppletie de zwakkere duingebieden langs de
Noordzeekust versterkt. Met zogeheten zandhopperzui-
gers wordt elders in de Noordzee per schip in één keer
tot 6000 kubieke meter zand opgezogen en naar de kust
gevaren. Daar wordt de lading via buizen het strand op
gepompt. Uit de buis stroomt in korte tijd een grote hoe
veelheid zand en water. Het zand blijft liggen, het water
stroomt terug de zee in.
Enkele maanden lang wordt het de omgeving ontsierd
door kilometerslange roestige buizen. In 1987 is het ge
bied tussen Sint Maartenszee en Callantsoog aan de
beurt.
Wie op het idee kwam is niet bekend, wel staat vast dat
het op een zomerse avond opborrelde toen een vast club
je mensen - Piet Smit met vriendin Diana ('Jaantje') Die
mei, Jan ('Rooie Jan') de Vries en Frits Vos - met gelijk
gestemde, veelal artistiek aangelegde vrienden uit Den
Helder en Amsterdam bijeen kwam. Het plan: de roestige
buizen beschilderen met fraaie afbeeldingen.
Frits Vos: 'We waren met z'n vijftienen ongeveer en we
troffen elkaar vaak in de weekenden. Althans, als het
mooi weer was...'
Vooraf werd netjes toestemming gevraagd aan de men
sen die aan de suppletie werkten.
'Het mocht. Toen was het zaak aan materiaal te komen.
We maakten aan alles en iedereen onze plannen bekend.
Voor mijn huis plaatste ik een grote viskist; daarin konden
mensen hun verf kwijt.'
De opbrengst was boven verwachting, zegt Vos. 'Het
kwam overal vandaan. Particulieren brachten resten,
soms kleine beetjes met een vel erop. De psychiatrische
inrichting in Heiloo schonk een hele berg volle blikken. En
we kregen ook restpartijen van bouwmarkten: autolakken,
muurverf, allemaal verschillend. Op het strand plaatsten
we een linnen tentje waarin het schildermateriaal telkens
mee opschoof met de vijf tot zes nieuwe buizen die da
gelijks werden aangekoppeld, ledereen die langs kwam,
mocht mee schilderen.
Schilders aan het werk
52
