Anneke Molenaar Smak
Klaas en Gre benne al 'n deêl jare trouwd as ze oinde-
lijk hunnie ogen bedoeninkie kope kenne. Wat hewwe ze
deer lang op wacht. Maar ze wouwe bar graag 'n huissie
met 'n erker en 'n kloinig tuintje.
En nou sting 'r zomaar wat te koop bai hunnie in de
Durpsstreit.
Ze benne bar an 't verbouwe weest. D'r most 'n nuwerwis-
se keuken in en ok de douche was gien meer van deuze
toid. Maar 't karakter van 't huis is bleven. De mooie glas-
in-loöd rame zitte d'r nag in en ok de balke benne weer
opperdan kommen.
En nou gong Gre met de tuin an de gang. Niet dat ze 'r
veul fedusie in had. Zo'n barre tuinder was ze nooit weest,
maar de héle tuin zat vol met peerse blomme en deer wou
ze van of.
As ik 'n oigen tuintje hew den begin ik met eerebaaiej had
ze oftig teugen Klaas zoid.
Dat toen ze 'n lappie grond skoön had, gong ze nei de
Boet om eerebaaiestekke.
Alle dage liep ze de tuin in om de plante water
geven en om te koike of ze al wat groeie wouwe.
Maar d'r beurde niet veul.
De eerebaaieplante stinge deer maar te staan asof ze te
lamlendig ware om wortel te skieten.
Gre werd 'r beloord van. Wat deed ze nou niet goed?
Dat ze ging bai broer Ab voor goeie reid. Die het al jare
eerebaaie van de kouwe grond, dat die kon 't wete.
'De plante kregge veul tekort zon. Ze stane te dicht bai die
boom,' zee deus.
Gre het 't nag wat weke an zien en net toen ze de plante
uit de grond hale wou, beurde d'r 'n merakel.
Toen ze op 'n dag thuis kwam lag 'r héle eerbaaiebed vol
met mooie rooie eerebaaie.
Ze stond hêlegaar stokstoif stil in de tuin. Wat was hier
nou beurd?
Voetje voor voetje liep ze op de eerebaaie of. En toen had
ze 't in de smiesse. De eerebaaie lagge allegaar los tus
sen heur plante.
i- lentje had 'n streek met 'r uithaald. Maar wel 'n goeie.
Nou had ze toch nag eerebaaie uit oigen tuin.
Spreeüwepraat 56
-v -i
27
