Juni Hooimaand
4
Hans Raap
De hooitijd was op de veebedrijven altijd een zeer drukke periode. Tegenwoordig wordt op de
moderne bedrijven gewerkt met grote oprij-graskuilen waarop het gedroogde gras wordt aan
gedrukt met zware tractoren, of het hooi wordt in grote ronde balen in plastic verpakt en opge
stapeld. Weinig handwerk, alles gaat met machines.
De hooitijd in de jaren '50 was voor ons als boerenkinde
ren een prachtige periode waarin er op de boerderij van
alles te beleven viel. Als het hooi goed droog was werd
het op lange 'walen' gereden en dan op hopen geschoven
met een houten schuif die werd voortgetrokken door een
paard.
Er konden twee hooiroken tegelijk worden vervoerd. Met
paardenkracht werden de bulten hooi opgehesen in de
boerderij in 't vierkant of buiten op een zogenaamde hooi-
klamp waarbij een lange hooimast was opgesteld.
S»
Adriaan Baken Szn. met de hooischuif en Adriaan Raap met
Cees en Lenie Strooper aan het werk op het land aan de Ab-
bestederweg.
Jacob Baken Szn. met 't vlaggetje, Ab Roos en onze knecht
Joh. Koeten en boven op de hooiberg Adriaan Raap. Het vlag
getje was het teken van de laatste vracht hooi!
Alle hopen werden vervolgens omgebouwd tot keurige
hooiroken. En dan maar hopen op goed weer want als 't
ging waaien moesten er touwtjes met stenen eraan over
de hooirookjes...
De grote platte hooiwagen werd in elkaar gezet - deze
stond altijd op z'n kant in de dors tegen het hooivak aan
- en dan mochten we meerijden samen met alle badgas
tenkinderen naar het land!
Meerijden op de hooiwagen, verstoppertje achter de hooi
rookjes, via de ladder bovenop de hooiberg, de speelmo-
gelijkheden waren eindeloos...
De heerlijke geur van het verse hooi was overal te ruiken!
De hooiberg buiten werd afgedekt met versgemaaid riet
uit een vijver in het Luttickduin en daarna werd er een net
over uitgespreid.
Grietjes Hoeve met de hooiberg 1950
66
