O jee, de computer
Extra's
An de reed
Er was geen gebrek aan medewerkers, ze bleven voor
kortere of langere tijd. We werden ondersteund door een
'echte' bibliothecaresse. Zij moest haar uren over meer
dere vestigingen verdelen. Bij ons was ze over het alge
meen eens per week. De vrouwen die deze functie ver
vulden bleven enige jaren, vertrokken en dan kwam er
een andere.
Er moest weer gebaggerd worden. Ons gezin, met inmid
dels vier kinderen, vertrok naar Honduras. We waren daar
in 1979-1980. Vervolgens, na ongeveer een jaar in Neder
land, werden we naar Australië (Brisbane) uitgezonden.
We kwamen terug in 1983. De bibliotheek besloeg alle
drie de lokalen en 't zaaltje. En met frisse tegenzin hoor
den we dat de computer zijn intrede ging doen. Tjeemig,
hoe kreeg je zuks onder de knie, wat ingewikkeld! Alle
boeken moesten eerst ingevoerd worden. Daar waren
we, opgedeeld in groepjes, heel wat avonden zoet mee,
streepjescodes plakken aan buiten- en binnenkant van
boeken. Onder leiding van iemand van de Bibliotheekcen
trale kregen we uitleg over het gebruik van de computer en
hoe de codeleespen te hanteren die er met een snoertje
aan vast zat. Bracht de pen een bepaald piepgeluid voort
dan was het OK. We gingen er mee aan de slag. Lukte er
iets niet, dan werd de hulp van een collega ingeroepen,
ledereen onthield wel wat van de computerlessen. Allerlei
gegevens verschenen op het scherm. De lezerspas werd
ingevoerd, een wit kaartje dat we zelf plastificeerden met
een speciaal machientje. Door de lezerspas konden ook
bijvoorbeeld vakantiegangers bij ons lenen.
die de deur niet meer uit kwamen maar nog wel graag
een boek lazen. - De kinderen van de basisschool kwa
men per klas op de vrijdagochtenden. Altijd een gezellige
boel, vond ik. - Het werd ook mogelijk boeken in andere
bibliotheken te reserveren. - Cd's gingen tot de uitleen-
voorraad behoren.
Het salaris was elk jaar een tochtje per bus ergens heen.
Eerst iets doen, bowlen, oud-Hollandse spelletjes, zol
dermuseum bekijken. Daarna aan tafel, West-Fries eten,
gourmetten, steengrillen, net wat er 'in de mode' was. Een
paar keer werd er tijdens zo'n etentje een idee geboren
voor de optocht op Koninginnedag.
Boekenwurm foto Dymph Molenaar
Op geregelde tijden kwam de bibliobus met de wisselcol
lectie als aanvulling. En boeken met grote letters. - Er ging
ook altijd iemand naar (het oude) Huys ten Oghe met een
tas met boeken. Daar woonden een paar vaste klanten
Het laatste thema voor de optocht was naar aanleiding
van het afbreken van de oude en de nieuw te bouwen
bibliotheek. Een hele organisatie om al het uitleenspul
ergens te laten. Vele medewerksters namen zolang een
voorraadje van het een en ander
mee naar huis. Het uitlenen ging
op kleine schaal door in een sta
caravan (trailer) op het parkeer
terrein naast het Dorpshuis. Via
een trapje met hekwerk kwam je
binnen. Erg knus.
Het nieuwe gebouw was prach
tig. Dat is het nog steeds. Van
alles aangepast aan het digitale
tijdperk. Maar hoe lang nog?
Bouwvakkers foto Frits Vos
64
