fi o
De bewoners en het huis
Ondertekend
B—Tb.
Gevel en plattegrond van het bouwplan
Maar waarom moest die wc daar weg bij de voordeur?
Dat lijkt onlogisch, maar misschien was het de overwe
ging dat zo'n wc in huis toch wel erg modern was! Zo'n
stinkhok was altijd buiten, apart, een stukje van de wo
ning. Ik hoorde onlangs een verhaal van Indiërs, die het
maar niks vonden dat in hun mooie moderne nieuwe huis
een wc was, waar ze hun behoefte moesten doen! Heb
ben ze altijd buiten in het open veld gedaan; smerig om
zoiets in huis te doen! Er is ook wel een wereld van ver
schil tussen de houten, stinkende plee's van vroeger en
de mooi betegelde, met geurverdrijvers
en vrolijk toiletpapier toegeruste toiletten
in onze huizen!
Een andere, meer in het oog springen
de, verandering van het oorspronkelijke
bouwplan is de zware latei boven de ve
randa in de voorgevel. Dat is een zeer be
palend element in de gevel, maar daarvan
is in het bouwplan niets te zien! Op de
tekeningen is daar een onopvallende latei
getekend, die aan weerszijden wordt on
dersteund door uitgekraagd metselwerk.
Van deze nieuwe latei heb ik ook tussen de vele detailte
keningen niets gevonden. Het blijft dus een raadsel waar
om dat is veranderd.
De eerste bewoners van Helmweg 28 waren natuurlijk
Jacob Visser, rentmeester van 't Hooge Huys en zijn
echtgenote. Zij zijn daar al begin november 1926 komen
wonen, want hun dochter Gerritje, die op 8 september de
eerste steen had gelegd, trouwde drie maanden daarna
en zij ging met haar man in de boerderij van haar ouders
wonen. En die gingen naar hun nieuwe huis, een deur
verder.
Als we aannemen dat de fundering en de eerste muren
van het huis bij de eerste steenlegging al klaar waren,
heeft de hele bouw dus amper drie maanden geduurd,
ongelooflijk snel!
Na het overlijden van Jacob Visser in 1952, hij was toen
73 jaar, is het huis in 1955 verkocht aan 't Hooge Huys.
Mevrouw Visser is er blijven wonen tot haar overlijden in
1966. Hoewel zij op het laatst in het huis van haar dochter
werd verzorgd, is zij, op haar dringend verzoek, naar haar
eigen huis gebracht om daar te sterven; ook haar man
was thuis gestorven. Een jaar later tenslotte zijn Dick en
Gré Bregman er, na hun huwelijk, komen wonen.
Het huis is in de loop der jaren binnen aangepast, maar
de indeling van de ruimten is nog precies zoals de teke
ningen laten zien. Met die aanpassingen zijn echter wel
een paar kenmerkende details verdwenen. De buitenkant
daarentegen is nog helemaal origineel. En dat zal zo blij
ven, want, en dat vermeld ik met enige trots, die buiten
kant van het huis staat op de lijst van Monumentenzorg,
als mooi voorbeeld van een burgermanshuis uit de jaren
twintig van de vorige eeuw.
Het huis aan de Helmweg was het decor, waar verschil
lende geschiedenissen bij elkaar kwamen: die van 't
Hooge Huys, die van de bewoners van het huis en die
van de architect. Maar de bouwers van dat decor en daar
mee de hoofdrolspelers in dit verhaal waren Jacob Visser
- lastgever - en Jan Bos - bouwmeester. Hun samenspel
wordt mooi geïllustreerd met hun beider handtekening
onder de bouwvergunning van het huis.
Aldus opgemaakt en geteekend. ingevolge art. der Bouwverordening
van CALLANTSOOG.
Behoort bij besluit van Burgemeester //p 19
en Wethouders van Callantsoog van den
30en Augustus 1926
Jenever,
De wnd. Secretaris, 7/^ lie*
Bouwmeester.
