Uit de knipseldoos van Gerrie Visser
De dames van het zangkoor
Annie Geertsema, een trouw lid uit Ulrum, vond bij het doorspitten van een knipseldoos van
haar moeder het een en ander, waarvan ze dacht dat de Historische Vereniging er wel eens
belangstelling voor zou kunnen hebben. En gelijk had ze. Zoals twee foto's van het zang
koor van de Plattelandsvrouwen Callantsoog en een jubileumgedicht.
Op de eerste foto krijgt Gerrie Visser, de dirigent van het
koor, een bloemetje aangereikt door (een heel vrolijke)
Gert de Vries. Dit ter gelegenheid van een zangconcours
op 28 mei 1961, gehouden in Callantsoog. Wie de an
dere twee personen zijn, is ons onbekend.
Op de tweede foto dirigeert mevrouw Visser het koor bij
het afscheid van burgemeester Correljé, dat op 30 april
1970 plaatsvond.
Toen het koor 25 jaar bestond op 13 mei 1972, werd er
het hoogste lied gezongen. Ook was men aan het dich
ten geslagen. Een verrassing voor de dirigent:
Dit cadeau dat wij u met ons zangkoor schenken.
Is een bewijs dat wij ook buiten de zangles aan u
denken
U heeft nu vijf en twintig jaar zangles gegeven
Dat is toch een hele prestatie in het leven
En dan nog helemaal voor niets
Dat is toch wel iets!
Wij praten en lachen nogal veel in die tijd
En bewonderen dan ook heel erg uw geduld en uw vlijt
Om ons toch nog zooveel mooie liederen te leeren
Menigeen zou dat toch niet presteren
U wist ons steeds in ons praten te stuiten
Want wij leerden onze liederen soms van buiten
Moeilijk was het soms voor u en zwaar
Vooral als niet iedereen kwam, en wij met een paar
Toch doorgingen met onze lessen
Ook al waren we soms maar met z'n zessen
Maar evengoed niet getreurd zei u dan
Wij maken er evengoed een zangles van
Wij hopen dat dit nog jaren zoo zal zijn
Want al blijven we wel eens weg, wij vinden zingen
toch fijn
Want het is een grote ontspanning in ons drukke leven
En dat kan alleen onder uw leiding en zangles ons
geven
Daarom mevrouw Visser dit geschenk
Dat u steeds kunt gebruiken en dan steeds aan ons
denkt
Is het niet naar uw zin
Dan niet getreurd. Dan ruilt u hem in
En een bloemetje tot besluit
Maar dat valt zo gauw uit
Daarom, tot slot
Een blijvende plant in een pot
