Petra (Zus) Kindt-Hoek "Je was zeer gedisciplineerd" De school was gebouwd op het einde van het terrein, weet Zwaan. "Misschien werd er rekening gehouden met eventuele geluidsoverlast, want op het uiterste puntje was nog een hoekje weiland vrij gelaten als speelterrein voor de leerlingen. De school bestond uit twee houten zomer huizen, het ene iets groter dan het andere. In het kleinste, de Distel geheten, zaten de hoogste drie klassen in één lokaal bij meester Mol. Het andere gebouw, de Tandem, was in tweeën gedeeld voor de lagere klassen. Juffrouw List stond daar voor de eerste en tweede. Meester Prins, bij wie ik in de klas kwam, gaf daar eveneens aan drie klassen tegelijk les. Hij was wel streng, maar dat moest wel met drie verschillende niveaus. Je was zeer gedis ciplineerd en deed wat je opgedragen werd. Later ging hij naar de hoogste klassen, zodoende hebben wij vier jaren les van hem gehad. Er waren ook kinderen uit Ju- lianadorp bij ons op school. Dicht bij dat dorp was een tankval gegraven, vanaf de duinen tot het kanaal aan toe. Je mocht Den Helder niet meer in. De leerlingen, die aan onze kant woonden, kwamen naar Hollywood. Als kind merkte je niet zoveel van de oorlog. Alleen die ene keer, toen een Engels vliegtuig rakelings over de school vloog en op het land van Baken neerstortte. We zagen het van uit de klas gebeuren. Mijn vader, die op het land werkte, zag hem gaan, met angst in het hart, want hij had wel twee kinderen op school. Buiten de schooluren hadden wij niet veel contact met de kinderen uit Callantsoog. Tussen de middag bleef je in de klas om je brood op te eten en je dronk wat water uit de kraan, want drinken kreeg je toen nog niet mee. De leerkrachten bleven ook over, behalve meester Prins, want die woonde naast de school. Na schooltijd ging je meteen naar huis." "Met paard en dresseerkar" "In 1944," vervolgt Jaap Zwaan, "heb ik als 12-jarige jon gen mijn oom Cor, de jongste broer van mijn vader, met zijn bruid, tante Geertje, met paard en dresseerkar naar het gemeentehuis in Hollywood gereden. Na hun trouwen mocht ik ze weer terugrijden naar Groote Keeten." Hij pau zeert even. Dan: "Ik heb in Hollywood mijn lagere school jaren afgerond en er, ondanks de nare achtergrond, een leuke schooltijd gehad." "Mijn vader, Jan Hoek, had de kruidenierswinkel op het Dorpsplein net verbouwd en uitgebreid," vertelt Petra Kindt-Hoek (1932). "En toen kwam het bericht dat wij Callantsoog moesten verlaten. Mijn ouders hadden toen vier kinderen die tijdens de verhuizing naar Hollywood uit logeren gingen bij verschillende ooms en tantes in Den Helder. Wij kwamen in het huisje De Snip terecht. De huisjes wa ren gebouwd in een cirkel rond een grasveld waar de kin deren vaak speelden en de ouderen elkaar ontmoetten. Wij woonden in het midden en keken uit op de Oosterweg. Vlakbij was een brede plank, die daar over de sloot lag. De Snip bestond uit een woonkamer, twee slaapkamers en een kleine keuken. Mijn vader zette de verkoop voort en de huiskamer werd ingericht als winkel. Wij woonden in één van de slaapkamers, de andere slaapkamer was voor mijn ouders en wij sliepen op de vliering. Aan het voeten eind boven het bed van mijn ouders hing een soort krib voor de jongste. In de winkel stonden schappen en een toonbank met een weegschaal. Als mijn vader per fiets uit venten ging naar Groote Keeten en Koegras, hielp mijn 28

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2012 | | pagina 8