m
Zo erg als zij er tegenop zag, zo bijzon
der goed is het haar uiteindelijk 'in de
wijk' bevallen. Jaren later zei Matty dat
zij zich geen ander leven had kunnen
voorstellen.
Een probleempje was wel dat haar wijk
zich uitstrekte van het rooms-katholie-
lce kerkhof aan de Jan Verfailleweg in
Den Helder tot aan het Zwanenwater
in Callantsoog. Het enige vervoermid
del dat zij had was een fiets. Als het te
genzat en Matty op één dag patiënten
moest bezoeken in Den Helder, Julia-
nadorp en vlak bij het Zwanenwater,
dan was zij van 's morgens 7 uur tot 's
avonds 11 uur in touw. Als je jong bent
is dat nog geen probleem (hoewel: alles
op de fiets, ik zou het niet doen! - sv).
Van vader Simon 'kreeg' zij na de oorlog nog
een Engelse Austin, maar deze gebruikte te
veel benzine doordat Matty, na het middagje
rijles dat zij van de plaatselijke slager kreeg,
alleen vooruit kon rijden. Behoorlijk inparke
ren en achteruit rijden was er niet bij, zodat
zij in plaats van te keren regelmatig om een
heel dorp heen moest rijden. Dit maakte de
auto te duur voor haar. Daarom schafte zij na
enige tijd een Solex aan, en het bezoeken van
patiënten was opeens een stuk gemakkelijker
en goedkoper.
Na de Solex kwam er een scooter. Deze had het
euvel dat hij in de vroege ochtend startproble
men had. Met een ruk aan een of andere kabel
wilde de motor wel starten, maar het aantrek
ken van de kabel was mannenwerk. Bertus
Langeveld, de groenteboer en Jaap Boeder,
de melkboer startten om beurten 's morgens
in alle vroegte (07.00 uur) de scooter van de
zuster. Ook Aris Vriesman en andere sterke
mannen hebben menigmaal de scooter aan
de praat gekregen. Heel lief, maar uiteindelijk
niet vol te houden.
Daardoor kwamen Callantsogers Cor Hoek en
Arie Glasbergen in november 1960 op het idee
een inzamelactie te beginnen voor een au
tootje voor zuster Boendermaker. Nadat alles
onder de bezielende leiding van Kees van Eclc
goed was uitgedacht en geregeld, werden de
dames van de Plattelandsvrouwen gecharterd:
21 vrijwilligsters haalden binnen een week bij
de Callantsoger bevolking het benodigde be
drag voor een Fiat 600 bij ellcaar. Een meester
werk!
De Fiat werd in Den Helder gekocht bij de
V.l.n.r. Kees van Eek, de heer Dienaar, de zuster in de auto, Cor
Hoek, Arie Glasbergen
firma Dienaar en er werd een datum bepaald
waarop het wagentje aan de zuster zou wor
den overgedragen. De afdeling Zijpe-Callants-
oog van het Witte Kruis werd officieel eige
naar van de Fiat, onder voorwaarde dat deze
onmiddellijk ter beschikking van de zuster
zou worden gesteld.
Zaterdag 25 februari was het dan eindelijk
zover: zuster Boendermaker werd met een
smoesje naar Hotel Callant gelokt, waar de
hele zaal al vol Callantsogers zat en de fanfare
onder leiding van Aris Vriesman er lustig op
los speelde. Op het podium stonden bloem
stukken voor een dicht gordijn. De zuster
werd uitgenodigd samen met haar zus Jeanne
en nichtje Simone in het midden van de voor
ste rij plaats te nemen. Uit de krantenknipsels
is het verloop van de middag te reconstrueren.
Toen de fanfare was uitgespeeld, betrad burge
meester W.L. Correljé het podium en nodigde
de nog zeer jonge kinderen van Cor Hoek en
Arie Glasbergen, Rudi en Marijke, uit om op
het podium te komen. De kleuters overhandig
den de wijkzuster een bloemetje, autopapie
ren en autosleutels. Autosleutels, wat moest
ze daarmee? Al snel werd duidelijk waarvoor
deze dienden toen het gordijn werd geopend:
daar stond een spiksplinternieuwe witte Fiat
600 op het podium!
Burgemeester Correljé droeg de auto formeel
over aan het Witte Kruis in de persoon van de
voorzitter burgemeester mr. D. Breebaart van
de Zijperpolder, die de Fiat meteen aan zuster
Boendermaker overhandigde. De zuster was
behoorlijk onder de indruk. Zij nam plaats
achter het stuur en zou zonder blikken of blo-
Ü-
-33.-
jf.'-èfz
