Riet met Teuntje (4,5 maand) - Groote Keeten halte bleek veel te laag, Teuntje had gewoon honger! Daarna werd er op aanraden van dok ter Verheul overgegaan op voeding van Nutricia en het kind ging groeiende heen. Een eigen kind vond ik een erg spannend ge beuren. Ik kreeg gelukkig heel veel steun van mijn ouders en oma Borst. Ook Jan, de broer van Klaas, en Atie, mijn zus, droegen een steen tje bij en vonden hun neefje geweldig. In de achterkeuken bij oma Borst thuis werd consul tatiebureau gehouden. Zuster Boendermaker van de wijkverpleging zwaaide de scepter en oma Borst was assistente. Ik zie nog al die jon ge moeders met baby's op hun beurt wachten, waaronder buurvrouw Stam met Hans en ikzelf met Teun." Een paleis is het Tot verdriet van de familieleden verhuisde het jonge gezin al gauw naar Den Helder. Een klant/aannemer van het architectenbureau bouwde een aantal woningen. Hij verkocht een deel, hield er twee zelf voor de verhuur. Klaas en Riet voelden zich de koning te rijk in één er van, in de Jacob Van Heemskerclcstraat. Wat een Gert) an, Teun, Marieke, Henk, Gerie - Bergen -1960 leefruimte hadden ze nu! Boven waren drie slaapkamers en een douchecel. Er werd echter geen gebruik van de douche gemaakt. Het aanleggen van een geiser in de keuken ging het budget ver te boven. De warmwatervoorziening bleef dus de ketel op de kachel waarmee de teil gevuld werd als de kinderen of zijzelf in bad gin gen. Riet: "Mijn vader en moeder kwamen geregeld op bezoek. Op een keer hadden ze opa Mooij meegenomen. Hij keek es rond en zei toen: Een paleis is het!" De woning stond dichtbij het kantoor, erg han dig. Klaas: "Ik was de avonden en de weekenden thuis. Er werd toen nog gewerkt op de zaterdag ochtenden. En elke zondag was het voetballen geblazen. Ik was veldspeler bij FC Den Helder. Vakantie voor werknemers kwam in zwang, drie dagen per jaar! Van zaterdagmiddag tot en met maandag. Niemand zeurde erover datje ei gen weekend erin zat." Drie op een rij Riet: "In het nieuwe huis diende Gert-Jan zich aan als tweede zoon in maart 1952 en dochter Gerie in november 1953. Handenvol werk was het met drie kinderen in drie jaar. Tijdens de zomer van 1952 heerste er polio in Den Helder en Teun, die al een stappertje was, raakte be smet met deze ziekte. In augustus gingen we op vakantie naar mijn ouders in Callantsoog. De tassen stonden gepakt in de gang, m'n vader kwam ons voor meikerstijd ophalen. Teun lag in bed voor een dutje en sliep nog. Ilc ging hem wakker maken. Opeens moest hij heel erg over geven. De troep opgeruimd en schone kleren aan en toch maar mee naar opa en oma. Daar viel hij aldoor om bij het lopen. De volgende dag zagen we wel dat het helemaal niet goed met hem was en werd de dokter gebeld. Het kind moest meteen naar het ziekenhuis in Alkmaar. Na drie weken mocht hij naar huis, maar hij kon niet lopen, met één been buiten werking. Wat een straf voor dit drukke, beweeg lijke ventje. Met behulp van een le ren beenbeugeltje kreeg hij na enige tijd het lopen weer onder de knie. Later is hij tweemaal aan het been geopereerd maar altijd wat mank ge bleven. Hij ging graag op avontuur, bijvoorbeeld naar de speeltuin een eindje verderop aan een klein plein -69.-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2009 | | pagina 9