BRANDWEER kant gaan en op slinkse wijze hebben ze de staf vervolgens de Oterleker burgemeesters vrouw afhandig weten te maken. Later werd ie weer op de Alkmaarders 'veroverd' door een ander korps in de regio. Sindsdien stellen tal van korpsen alles in het werk het kleinood, de Oterleker Brandweerstaf dus, in hun bezit te krijgen. Het object wisselt dan ook regelmatig van eigenaar. Willem Rampen: "In de jaren tachtig - Jaap Vos was toen commandant - hebben wij de Oterleker Brandweerstaf gezocht bij onze col lega's in Breezand die hem toentertijd had den. Maar we konden 'm niet vinden." "Vaak werd ie niet ge vonden, hoor," weet Piet Bleijendaal. "Dan werd ie onder de grond ver stopt, of in een spouw muur." "Als je hem had, mocht je hem een tijdje veilig in bezit houden, dan mocht niemand er aan komen. Daarna was ie weer vogelvrij en was de jacht heropend." >r De Burgemeester van CAL- LANTSOOG maakt bekend, dat vanaf heden de is gevestigd bij den Smid JAG. VAN SCHEIJEN, Groote Kee- ten B 39, Tel. 227, bij- geen geh. T. Borst, Tel. no. 231. De Burgemeester voor noemd, G. D. REHOBST. Drie doden, twee gewonden De twee oudgedienden hebben in hun actieve dienst nooit ernstige brandslachtoffers meege maakt. Toen het takenpakket werd uitgebreid en de brandweer oolc werd ingezet bij verkeers ongevallen, werd dat anders. Piet Bleij endaal heeft nauwkeurig plakboeken bijgehouden in zijn brandweercarrière. Maar ook zonder die boeken blijven bepaalde, schokkende ac cidenten in zijn geheugen gegrift staan. "Het gebeurde op 31 maart 1989," vertelt hij, "dat wij moesten uitrukken voor een aanrijding op de N9. Er bleken twee auto's te zijn ingereden op een personenauto - de eerste achterop, de tweede vervolgens vol in de flank. Drie ver pleegsters waren op slag dood. En er waren nog twee gewonden." Ook het verkeersonge val waarbij een jonge dorpsgenote, een doch ter van de familie Kloosterboer, om het leven kwam, heeft diepe indruk op hem gemaakt. Willem Rampen is blij dat dit allemaal na zijn tijd speelde. "Daarom heb ilc ook geen EHBO gedaan: als ik bloed zie, ga ilc er ook bij liggen. Van een gebroken been word ilc al raar." "Zo'n mooi gezicht" Nee, Piet Bleijendaal denkt liever terug aan de hoogtepunten die hij meemaakte. Al is dat een vreemd begrip als je praat over zoiets des tructiefs als vuur. "Ik herinner me als de dag van gisteren de boerderijbrand bij Veldman op het Zwartepad in Groote Keeten. We kre gen de melding binnen, reden erheen...," Bleij endaal pauzeert even, blijkbaar geroerd door het beeld dat hij zelf oproept, "...zo'n mooi gezicht: een enorme vuurkolom die loodrecht omhoog ging, midden in het open veld." Dan weer zakelijk: "Dat was op 20 augustus 1977. Enfin, de brand weer van Julianadorp was er iets eerder bij dan wij." "Ja," zegt Willem Rampen droog, "d'r moet af en toe wel een brand je komen." Bleijendaal heeft nauwgezet ge turfd hoe vaak zij moesten uit rukken. "In de periode 1970-1980 was dat 100 lceer. In de jaren 1980- 1990 maar liefst 150 lceer, dus vijf tig procent meer!" Joyriden met vol alarm Werd er wel eens onnodig met zwaailicht en sirene gereden? De twee senioren kijken el kaar besmuikt aan. Schoorvoetend bekent Piet Bleijendaal: "We hebben één lceer - overi gens in overleg met de politie, hoor! - met vol alarm een collega opgehaald: Theo Jansen, die was die dag 50 jaar geworden. Met loeiende sirenes pikten wij hem ergens op, en met toe ters en bellen reden wij naar zijn woonadres op de Stuyvezandeweg. Toen wij bij zijn voor deur stopten, ging er eindelijk een lampje bij hem branden: "Ik denk dat ilc het door heb, hufters!" Zulke grappen zijn nu niet meer mogelijk, meent de oudgediende: "Nee, er zijn nu veel te veel regeltjes. Op een gegeven moment wilde ilc er ook wel uit." Piet Bleijendaal eindigde zijn brandweercar rière in 1994. Maar wel of geen regeltjes, het weerhield zoon Menno Bleijendaal (40) er niet van het brandweerestafettestolcje vijf jaar la ter van zijn vader over te nemen. Menno zit intussen dus alweer tien jaar bij de Callantso- ger spuitgasten. In de volgende Clock: deel 2 - Gerard Sneekes en Harry Bijpost. -44.- Hnddmit». Dt KoortMtr SbdAanail

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2009 | | pagina 4