Uitde
De redder van Callantsoog 'Opa Boekel' wordt 80 jaar
Het drama van de 'Strathmore'
"Daar lagge me meneer, in de hel van de bran
ding."
Vandaag wordt Klaas ten Boekel, in den volks
mond genoemd 'Opa Boelcel', 80 jaar en héél
Callantsoog is er vol van. Dat is geen wonder,
als men in aanmerking neemt, dat Boekel
min of meer de held van
het dorp is, de man die tal
van malen met de redding
boot in vervlogen tijden
zee koos en daarbij diverse
heldendaden op z'n brevet
wist te krijgen.
We hebben hem dezer
dagen opgezocht. Op Cal
lantsoog, dat in deze mid-
wintersche dagen eenza
mer en winderiger is dan
ooit. Een uit één straat
bestaand dorp, waarin de
zeewinden vrij spel heb
ben. Het is Opa Boekel niet
gegeven op z'n lauweren te
rusten. Verre van dat, hij
moet met z'n acht kruisen
nog ploeteren om de eind
jes aan elkaar te lcnoopen
en kan zich geen enkele
luxe permitteeren. Ook door hem wordt weer
eens bewezen hoe weinig rendabel het redden
van menschen in feite vroeger was.
Hij woont - groteske speling van het lot - in
een snoepwinkel. Waar de bont-geschorte
vrouwtjes van Callantsoog hun zakjes blauw
komen halen en drie cent stijfsel. En de kinde
ren een cent duimdrop of een kleurbal. Voor
waar... een Are de Triomphe is het niet... Toch
is Boekel niet ontevreden en toen wij hem
eens het een en ander vroegen, bleek, dat deze
man, die er voor z'n 80 jaren nog opmerkelijk
frisch uitziet, in zijn geheele leven zoo weinig
luxe bezeten had, zoo weinig verwend door
Fortuna was, dat hij niet eens meer beseft,
dat iemand van zijn werkkracht en mensch-
lievendheid toch eigenlijk een beter lot be
schoren had moeten zijn.
Hard leven
En terwijl de stijve Zuidwester door den schoor
steen daverde en de miniatuurruitjes van het
woninkje deed rammelen,
heeft hij ons van zijn be
wogen leven verteld. Hoe
hij menschen gered heeft
onder niet minder dan
drie schippers: eerst onder
Arie Vos, dan Jaap Bakker
en ten slotte onder Maar
ten Mooy.
Een hard leven heeft hij
geleid, deze Callantsooger
held. Een indrukwekkend
aantal baantjes, waaraan
hij echter nooit veel bijzon
ders verdiend heeft. Geluk
kig, dat zijn behoeften zoo
klein waren. Wat hij al niet
geweest is: grasmaaier, vis-
scher, consumptietenthou-
der op het strand, poelier,
brandstoffenhandelaar,
wilddrager bij den bezitter
van het Zwanenwater, Jonkheer Van der Poll.
Nu eens dit, dan weer dat, maar altijd: roeier
in de reddingboot en jutter op het strand.
Van z'n heldendaden kan hij vertellen. Dat
is een rijk bezit en dat kan niemand hem af
nemen. Bijvoorbeeld van die legendarische
stranding van het Engelse stoomschip 'Strath
more', waarvan nog heden ten dage alle zee
ridders aan de Nederlandsche kust den mond
vol hebben.
"Dat was een verschrikkelijke redding, me
neer, in 1882. De slcuit sloeg 's nachts bij
stormweer op de derde bank voor Callantsoog
en de zeeën sloegen er overheen."
Van Arie Kruit kreeg de redactie een artikel uit de Telegraaf van 3 februari 1938. Het sluit mooi aan
bij het artikel over de Strathmore dat u kon lezen in de vorige Clock. Bedankt!
Dit artikel is al eens geplaatst (de Clock, jaargang 11, nr. 2) maar het is zó bijzonder dat Ten Boekei
zelf een van de redders was, dat we het nogmaals plaatsen.
- 74.-
