De eerste november 1957 werd Hugo geboren.
De omstandigheden waren veel gunstiger dan
toen Erilca op de wereld kwam. We woonden
nu in een comfortabel huis, het was nog niet
volop winter en de geboorte was minder moei
lijk dan de eerste keer.
Met een baby en een kleuter hadden we huis
houdelijke hulp nodig. Helaas bezorgde het
meisje dat door gezinszorg aan ons werd toe
gewezen ons meer werk dan ze uit de weg
nam.
Terwijl we de winter doorworstelden merkten
we dat een groot huis ook nadelen had. Toen
het eenmaal flink koud werd ontdekten we
dat we met de oliekachel de verkeerde keuze
hadden gemaakt. Zelfs met alle deuren dicht
konden we het in de woonkamer niet behaag
lijk krijgen, terwijl het in de rest van het huis
steenkoud was. De warme kruiken voor Erilca
en Hugo moesten steeds opnieuw worden ge
vuld. Op een keer was het zo koud dat een glas
water, dat in onze slaapkamer op het nacht
kastje stond, 's morgens tot de bodem was be
vroren.
De tijd die nu volgde was in alle opzichten
druk: het gezin, werk en studie. Behalve mijn
baan bij Jan de Groot kreeg ik een aantal pri-
vé-lclusjes in Callantsoog; de meeste daarvan
werden door Gert naar mij verwezen. Het werk
bestond in hoofdzaak uit het maken van be
stek en tekeningen voor permanente huizen
en zomerverblijven. Om het andere weekend
ging ik op de motorfiets naar Callantsoog om
de werken na te lopen. Intussen had ik mijn
DKW door een 200 cc 'James' vervangen.
In mei 1959 was Ans alweer in verwachting.
Vóór de zwangerschap haar bewegingsvrijheid
teveel zou beperken besloten we een weekje
met vakantie te gaan. Dit keer konden we er
maar weinig geld aan besteden, zodoende ble
ven we dicht bij huis en gingen naar Schier
monnikoog. We logeerden in een goedkoop
hotelletje, fietsten het eiland rond en gingen
naar het strand.
Hetzelfde jaar voltooide ik mijn cursus aan
de Academie van Bouwkunst en in juli slaag
de ik als architect. Jan de Groot verhoogde
daarna mijn salaris, maar wat werk betreft
veranderde er weinig; tegen die tijd was ont
werpen toch al een belangrijk deel van mijn
werkzaamheden.
Tegen het einde van het jaar werd het leven
voor Ans druk en zorgelijk. Het was niet een
voudig om voor twee kleine kinderen te zor
gen terwijl een derde op komst was. Gelukkig
was de hulp vervangen door een betrouwbaar
en hardwerkend meisje. Nadat ik mijn studie
had voltooid kon ik bovendien meer aan het
huishouden bijdragen.
Op 29 december werd onze tweede zoon ge
boren we noemden hem Roland. Het was
alweer slecht berekend om in het hartje van
de winter het gezin uit te breiden. Gelukkig
waren de omstandigheden wel verbeterd se
dert Hugo's geboorte. We konden de kamer
nu goed warm houden met een lcolenlcachel
die we inmiddels hadden gekocht. Ook had
den we nu een wasmachine en wat extra meu
belen.
Het volgende voorjaar konden we mijn zwager
Leo's afgedankte auto kopen. Voor twaalfhon
derd gulden werden we er de eigenaar van en
eindelijk hadden we weer een vervoersmiddel.
Het was een oud model Volkswagen dat ruim
honderdduizend kilometer had gereden en
er zat nogal wat roest in de carrosserie. Het
belangrijkste was dat we nu weer wat vaker
naar ons vakantiehuisje in Callantsoog kon
den gaan.
Tegen het einde van 1960 begonnen we met
de tekeningen voor een woningbouwproject
van zo'n 120 huizen. De opdrachtgever begon
de woningen al vanaf de tekening te verko
pen. De grootte en de indeling van de huizen
waren vrijwel hetzelfde als de woning die we
van Jan de Groot huurden. Beiden hadden we
zin om zelf één van die huizen te kopen, maar
de moeilijkheid was dat we onvoldoende geld
hadden. Met drie ldeine kinderen en een nog
onvoldoende gemeubileerd huurhuis was er
van sparen weinig terecht gekomen.
Jan de Groot kwam ons weer te hulp. Ilc had
nu al bijna vier jaar voor hem gewerkt, het
geen me de moed gaf om een lening van tien
duizend gulden te vragen. Ilc beloofde het geld
over een periode van vijfjaar terug te betalen,
waarbij ik me voor die tijd aan De Groots be
drijf bond. Milddadig verschafte mijn baas
de lening en wilde zelfs niet dat ik er rente
over betaalde. Met een extra hypotheek van
zestienduizend gulden waren we in staat het
koopcontract te tekenen.
Omdat we vrijwel de eerste keuze hadden,
konden we de meest aantrekkelijke plaats in
het huizencomplex bemachtigen. Bovendien
hadden we de gelegenheid om zo gewenste
veranderingen in materiaalkeuze aan te bren-
-44.-
