Never a, duit -Ht&metvt Jaap de Vries Geboorte in een verbouwde garage In die ijzige kou kondigde onze baby zich in het begin van februari 1956 aan. Dit gebeurde onverwachts, want de uitgerekende tijd was pas drie weken later. De vroedvrouw moest in alle haast worden gewaarschuwd, want de ge boorte zou thuis plaatsvinden. Na twee moei lijke dagen bracht Ans op 8 februari een ge zonde dochter op de wereld. Maar de toestand van de nieuwe moeder was tamelijk kritiek na de geboorte verloor ze teveel bloed en de vroedvrouw moest haar verscheidene injecties geven om het bloeden te stelpen. Ans had een cursus gevolgd in zogenaamd 'pijnloos bevallen', maar na de geboorte te hebben bijgewoond realiseerde ik me dat het alles behalve pijnloos was geweest. Deson danks was het zowel voor Ans als voor mij een speciale en onvergetelijke ervaring. We had den een wonder zien gebeuren. We besloten ons kind Erilca te noemen (het geen heidebloem betekent) ze was namelijk in de Heidelaan, vlak bij de Hilversumse heide geboren. Aanvankelijk hadden we een kraamverzorgster voor hele dagen. Maar toen zij na tien dagen vertrok werd ons geluk overschaduwd door de zorgen die met een pasgeboren baby gepaard gaan. Het feit dat we in uiterst primitieve om standigheden leefden en nog in de greep van de winter waren,verergerde die zorgen. Erilca moest zowel overdag als 's nachts worden ge voed. Tientallen luiers moesten worden ge wassen en om de kachel of buiten aan de lijn worden gedroogd buiten waren die in een paar minuten stijf bevroren. De baby groeide slecht en hield ons 's nachts wakker met haar gehuil. Ans was zwak en gedeprimeerd ik was druk met werk en moest me bovendien op mijn studie concentreren. We begonnen over onbetekenende voorvalletjes te twisten. Toen het voorj aar werd ging alles gelukkig veel beter. Nu konden we Erilca mee naar buiten nemen en aan zon en frisse lucht blootstellen. Ook wandelden we de korte afstand naar de Lieberg met haar in een antieke tweedehands kinderwagen. Al spoedig begon de baby beter te groeien en ze huilde veel minder. Met de komst van de lente lachte de wereld ons weer toe. Voor mij werd het leven in andere opzichten ook aangenamer. Nu het minder koud was waren de ritjes naar mijn werk en Amsterdam beter te verdragen. Op de Academie kreeg ik meer gevoel voor architectonisch ontwerp, zo dat ik mijn ontluikende vaardigheid ook bij Wesselo en Van Voorst in praktijk kon bren gen. Met onze gezinsuitbreiding was het wel veel moeilijker om te reizen. Soms bracht Henk van Wolferen ons ergens heen met de auto van zijn werk. Helaas waren die ritjes alles behalve comfortabel: we moesten ons dan tussen ko peren pijpen, wc-potten en loodgietersgereed schap zien te persen. Op die manier nam Henk ons ook af en toe mee naar hun zomerwoning 'De Planlcenhut'. Door de jaren heen kwamen we daar ettelijke keren soms gingen we roei en op het Nieuwe Meer dat vanaf Henlcs stei ger bereikbaar was. Ans en ik namen kort na Erilca's geboorte rij lessen in de hoop dat we ons in de toekomst een auto zouden kunnen permitteren. Het be zit van een auto (of liever gezegd een half be zit) kwam vlugger dan we hadden verwacht. Nog vóór het volop zomer was schaften we samen met Zus en Arend een tweedehands Lloyd bestelwagen aan. Het autootje had maar een licht tweetalct motortje en haalde amper een snelheid van zestig kilometer per uur op de vlakke weg. Hoe dan ook, we konden nu er gens naar toe gaan zonder van anderen afhan kelijk te zijn. Tijdens de zomermaanden werden de colleges voor twee maanden onderbroken, hetgeen me de gelegenheid gaf meer tijd aan het gezin te wijden en familiebezoeken af te leggen. Om het andere weekend hadden we de Lloyd ter beschikking zodat we veel vaker met Erilca Kort na onze verhuizing begon het te winteren wat een geluk dat we niet meer in Jakma's toch tige hut woonden. Ondanks mijn leren pak werd het minder plezierig om op de motorfiets naar mijn werk en de academie te gaan. Als de wegen glad waren ging ik met de trein naar Amsterdam, maar ik was genoodzaakt om op de motor naar Bussum te blijven rijden. -42.-

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Clock van Callens-Ooghe | 2008 | | pagina 2