den wat tafels en stoelen, een geluidsinstalla
tie, een tafeltennistafel, schaakborden en wat
andere spelen. We kregen ook vergunning om
alcoholvrije dranken te verkopen.
Het was een groot succes - al gauw hadden we
zo'n dertig leden en iedereen vermaakte zich
uitstekend. Ilc was van plan om een discussie
groep of een soortgelijke culturele bezigheid
te organiseren, maar het bleek al snel dat ik te
ambitieus was. De meeste leden vermaakten
zich liever met luide muziek, dansen of her
rie schoppen. Hoe dan ook, het was beter dan
op straat rond te hangen. Het was niet te ver
bazen dat zich romances tussen verscheidene
clubleden ontwikkelden, die in enkelen geval
len zelfs tot huwelijken leidden.
Hetgeen me in Haarlem niet was gelukt, ge
beurde in Callantsoog: ik kreeg verkering.
Het betreffende meisje was geen lid van onze
club maar logeerde in Callantsoog bij haar
oom en tante. Ze heette Teuna, ze was erg lief
en zachtaardig maar ook nogal bedeesd. We
maakten lange wandelingen langs het strand
en in het bos, lagen in eikaars armen maar se
rieus vrijen was er niet bij. Helaas ging ze na
enkele weken weer naar huis in Hardinxveld.
Hoewel we elkaar misten, deden de brieven
die we aan elkaar schreven weinig om de band
te versterken. Voor troost papte ik aan met één
van onze clubleden, nadat Teuna naar huis te
rug was gegaan. Hoewel mijn nieuwe relatie
weinig te betekenen had, voelde ik me toch
wat schuldig ten opzichte van Teuna. Daarom
brak ilc met mijn Callants-
oogse meisje vóór ik weer te
rug naar Haarlem ging.
Het einde van een tijd
perk
Tijdens mijn praktische jaar
had ik wat geld gespaard en
zodoende kon ik me een va
kantie veroorloven vóór ik
mijn laatste studiejaar aan
de MTS begon. Ilc schreef in
voor een jongerenreis naar
Graubünden in Zwitserland.
De tweeweelcse vakantie
kostte weinig, maar we moes
ten bereid zijn om corvee te
doen. Geen van mijn vrien
den had de gelegenheid of
de zin om met me mee te ko
men, zodoende zag ik dertig
vreemde gezichten om me
heen toen ik in augustus 1951 de bus instap
te. Enkele dagen later voelden we ons als één
grote familie.
De Jeugdclub van 1951
1. - 2. - 3. - 4. - 5. Jaap Scheringa -6. 1-7. Kees
Worp - 8. Gert Hek -9.? -10.? -11. Jaap Kuiper -12.
Geertje de Wit -13. 7-14. ?-15. 7-16. Jaap de Vries 17.
7 Zwart -18. Gerard de Wit -19. 7- 20. Karei Unk.
Onze bestemming was Brigels, een klein berg
dorpje, waar we onze intrek in ongebruikte
Zwitserse legerbaraklcen namen. De omge
ving was schitterend. Omdat ik nog nooit met
sneeuw bedekte bergen had gezien was het
voor mij een buitengewone ervaring. Met een
plaatselijke gids beklommen we omliggende
bergen waar we herders ontmoetten die daar
geiten, schapen of koeien aan het hoeden wa
ren. De dieren hadden allemaal bellen aan
hun nekken hangen die je van een grote af
stand al kon horen tingelen. De gids liet ons
zien waar Edelweis groeide - ik plukte er wat
van en plakte ze later samen met de door mij
-9.-
