Protestmars
Piet Vos Jbz.
Nou was burgemeester Koster het ien en an
der te horen kommen en die vroeg main wat
er an de hand was. Ik lag hem de hele zaak
uit. Hai zai, laten we zoo gauw mogelulc een
bespreking met Van de Poll anvrage. Dat ge
beurde toen. De bespreking werd bepaald op
maandag. Koster, Kruisveld en ik nammen er
aan deel. Nadat ik m'n grieven bekent maakt
had, was het eerste gezegde van Van de Poll
dat alles de skult was van de socialisten. Die
waren de andrijvers! En niet hai, maar Water
staat had de borden plaatst. Op main vraag of
as Waterstaat de duinen vrijgaf en de borden
weghaalde, of hai daar dan mee akkoord ging,
kreeg ik geen antwoord.
Besloten werd toen een dergelijk verzoek aan
Waterstaat te doen. Een tijdje later kregen wai
bericht dat ons verzoek was afgewezen. Maar
het slot is geweest dat de bordjes zijn verdwe
nen en wij nooit nare verwikkelingen meer
hebben gehad.
De mars door het Zwanenwater werd
afgelast, maar wel waren er die
bewuste dinsdagavond tien rijks
veldwachters present, die had
den dus niks te doen.
't Was op langelest zoo erg dat asje op twee me
ter van de straatweg op duin ging zitten dan
kreeg je al een bekeuring. Het is te begrijpen
dat de hoofden steeds meer verhit werden.
Op een goeie dag kwam er een badgast, doc-
ter Regensburg, bai me en die vertelde me dat
twee dochtertjes van hem die bij 't Kooibos in
een droge sloot an 't bramen zoeken waren,
door mevrouw Van de Poll met haar wandel
stok, waarmee ze altijd liep, weggeranseld wa
ren. Hai zai, is deer nou niks tegen te doen?
Ilc maakte met Regensburg een plan
op om met alle burgers tesamen un
protestmars te houwen door de
duinen van het Zwanenwater. Ik
kon na wat praten op ongeveer
100 man rekenen. We spraken
af de volgende week dinsdag
de mars te houden.
Vandaag de dag kan je steeds weer lezen dat er hier of daar refelusie uitbroken is. In 1921 waren
wai er ook zoowat an toe. Dat de familie Van de Poll (eigenaar van de Groote Villa, 't Zwanenwater
en een deel van Callantsoog) het niet lekker zat dat hier steeds meer badgasten kwamen. Met alle
middelen probeerden ze dat teugen te gaan. Enigszins te begraipen is dat ze het Zwanenwater
niet vrai gaven, maar ze maakten het te erg. Zo werden overal verboden toegang-bordjes gezet, o.a.
langs de strandweg en aan de buitenduinen om het dorp. 's Nachts wieren ze nogal iens uittrokken
en in zee gooit. Maar dan spoelden ze weer an en wiere ze opnieuw weer neerzet.
Piet Vos werd geboren in 1888 als
zoon van Grietje Louw en Jacob
Vos. Hij was een van de 16 kinderen
die zijn moeder ter wereld heeft ge
bracht. Hij heeft dus ook gewoond
in de boerderij aan het Dorpsplein,
die we nu 'Museumboerderij Tante
y Jaantje' noemen.
Hoe hij leefde en werkte heeft hij in honder
den herinneringen in zijn boekje 'Het werk en
leven van een 75-jarige Callantsoger' opgeschre
ven.
L/O/VV SW_ TI- 1 J- 1 3-
Hierboven een van die herinneringen, die
hij schreef in een taaltje dat iets op het
West-Fries leek.
-56.-
