Fietstocht otser 't Ocje - 23 juni 2006
Dries Blokker
Er rees een vraag naar de 'pitrussen' op het
natuurmonumentenland van Piet Vel. Dus
fietsten we naar de Zijperdijlc. De pitrusbossen
staan op het eerste perceel grotendeels langs
de greppels.11 Vee, maar ook weidevogels mij
den dit bossenland, een gevolg van het theo
retische beheersbeleid dat juist gericht is op
het in stand houden van een zo goed mogelijk
weidevogelgebied. Via Zijperdijlc en Wester-
weg reden we naar de del in de Jeweldijlc, bij
de ingang van het Kooibos, overblijfsel van de
doorbraak van de Allerheiligenvloed in 1570.
De omleg in de Jeweldijlc daar vlakbij verraadt
de langwerpige wiel, verscholen in de bosjes,
ontstaan bij een andere doorbraak.
Via de Kruisweg bereikten we Abbestee en
merkten het broelcbos op naast de boerderij
van voorheen Baken. Daarna even rechtdoor
naar het gemaal op de Rechtendijlc. De grote
karpers in de benedensloot schoten weg toen
we er langs reden.
Dit gemaal maalt water in dat door de polder
Callantsoog circuleert. De twee VOPO-pom-
pen, even verderop, houden de Boslcerpolder
droog. Een knap stukje werk van het voorma
lig polderbestuur! 2) Door de oude poldertjes
Callas en Sande bereikten we de nieuwe roton
de in Groote Keeten en gingen de Zanddijk op,
naar het Botgat.
Allen genoten daar
van de paarden, de
hazen en de vogels
en Cor hield een plei
dooi voor een zoda
nig beheer dat het er
weer paars van de or
chideeën zou zien.
We hadden nog geen
zin om te keren en
reden door naar de
Kaap, de rode licht
toren die het begin
van het Schulpengat
markeert. Daar bestegen we de betonnen duin-
trap, met anti-erosie plaveisel aan weerskan
ten, het laatste werkstuk van Cees Vriesman.
Zoiets zou op de Seinpost niet misstaan heb
ben. Maar ook hier, als op de Seinpost, kapotte
bierflesjes achter het hek. Boven hadden we
een onverwacht mooi uitzicht. De duinen zijn
bij de Kaap een kleine 400 meter breed, (bij
het Botgat 600 meter) en het rammelde in de
vallei van de konijnen. Drie lange glimmend
zwarte buizen liepen, af en toe hoestend, naar
het strand. Ze dienden om 'mud' - smeermid
del - tussen de vierde, nu geperste, gasbuis en
de grond eromheen, aan te voeren. Terug in
Groote Keeten besloten we de excursie met
een kop koffie voor eigen rekening in het spik
splinternieuw restaurant 't Duinpannetje.
Een heel mooie avond. Cor, voor nu en nog
eens.
9 Inderdaad op een "convergente grens", met
dominantie van eutroof (voedselrijk) over
oligotroof (voedselarm) (Wilde planten,
deel 1, Uitgave Vereniging tot Behoud van
Natuurmonumenten, 1971, blz. 166/7).
2) J J. Brugman, 'De polder Callantsoog' in De
Cloclc, Jaargang 6, nummer 3, blz. 50 - 54.
Het was een schitterende zomeravond en onder leiding van Cor Spijker was het een lust om rond te
fietsen over ons voormalige eiland 't Oge. Vanaf 'Tante Jaantje' ging het om 19.00 uur naar de Zuid-
schinkeldijk waar we stopten tegenover het molentje. Kees Zwaan vertelde dat het mechanisme dat
onder water zat, versleten was en dat het nu vervangen werd in een uitvoering van roestvrij staal.
Cor wees ons vandaar ook op de ligging van de Uitlandse weg, met de heersende windrichting mee
(en parallel aan de westkant van het oude eiland).
Foto: Dries Blokker
-48.-
