Reacties t/tut, l&zers
vende kat meer in de ton. Maar met vereende
krachten werd de ton aan het touw wel in dui
gen geknuppeld.
De winkels zijn ook veranderd. Vogelzang
met de propvolle winkel waar je van alles ko
pen kon, later overgenomen door Leguit. De
Centra als enige zelfbediening-kruidenier, de
groentezaak in de garage naast de kerk.
Eradus die dagelijks met een volle butagasfles
kwam aanrijden, zodat de aardappelen toch
nog op tijd gaar werden. Zwaan met z'n gara
ge en fietsenwerkplaats. Het postkantoor aan
de Stuyvezandeweg, waar de talloze briefkaar
ten gepost werden, de koeien die achter bij de
schuur van Blaauwboer op hun einde stonden
te wachten. Prompt wilde het gezin dan een
dag geen vlees! De Boet waar je fijn kon knut
selen en klei-dingen maken. Overal in huis
vind je nog beeldjes en schaaltjes met datums
uit die tijd.
Waar nu de 'Kolfweid' staat was eerst het
voetbalveld en daar werd op een avond poli-
tietraining getoond. Indrukwekkend. Maar
je kwam voor het strand en ook daar waren
allerlei wedstrijden geleid door mevrouw
Kloosterboer en haar dochter Mariska. Enig
waren al die strandgebeurtenissen. Zaklopen,
aardappel-lopen, spijkers in balken slaan,
vliegerwedstrijden, ballonwedstrijden, zand-
figuren en natuurlijk ook zandhopen maken.
Sommige oud-badgasten namen zelfs spades
mee. Hoe slim men grachten ervóór, opzij en
erachter groef, hoe hoog je de berg ook maak
te, de zee won altijd. Leuke prijzen werden er
uitgedeeld en menig kinderboek in de kast is
daar nog een souvenir van.
Ook 's avonds was er van alles te doen. Speur
tocht in het Zwanenwater geleid door J.M. Vos,
met moeilijke vragen zoals: 'Wat is een Zand
blauwtje?'
En niet te vergeten de gekostumeerde lam
pionoptochten onder bezielende leiding van
Kees van Eek met z'n grote loudspeaker en na
afloop 'de spekkies'. Tijd noch moeite werd
er gespaard om iedere keer weer mooie kos
tuums van crèpe-papier met draad en naald in
elkaar te zetten.
Over hèt originele idee, daarover werd al tij
den van tevoren met gezin en vriendjes van
'ons plein' van gedachten gewisseld. Dikwijls
deden ze ook samen zoals de Beatles uitbeel
den of Schotse Hooglanders.
De jongste liep een keer mee in haar nieuwe
nachtpon met vleugels op haar rug en een B
op haar buik. Grote hilariteit, maar de 4-jarige
'Bengel' liep trots en onverstoorbaar met haar
lampje door.
Voor mij was het helpen in de bibliotheek bij
Mariska ook een leuke ervaring. Eerst in de
school, toen in de 'Kolfweid' en zo is de biblio
theek nog enkele malen verhuisd en nu weer
terug in de school. De kinderen lazen veel
Pinlceltjesboelcen, gelukkig waren er daar veel
van, de mannen lazen Maigret en de vrouwen
streekromans.
Voor ons allen is het een fijne, vormende tijd
in ons leven geweest. Er is veel veranderd; Cal-
lantsoog is met z'n tijd meegegaan. Alleen
het weer is niet veranderd of toch? ...wij herin
neren ons alleen maar zonnige warme zomers
in Callantsoog.
De 99-jarige(!) Thijs Mooij (zoon van Maar
ten de Schipper) reageerde op de schoolfoto
uit 1914 die op blz. 26 van de jongste Clock
staat. De namen van de heer Langhorst en
juffrouw Leenheer zijn volgens hem juist. Na
enige aarzeling: de jongen op de eerste rij, ui
terst rechts, met de witte blouse, "Dat moet ik
weze." De aarzeling komt omdat (grote) Henk
Bakker op deze foto staat. Volgens Thijs Mooij
moest die ouder zijn.
"Als er op de lei 1914 staat geschreven, dan
moet ik het wel zijn." Hij was toen zeven jaar
oud.
Helaas kent hij nog maar één andere naam:
het meisje dat links boven hem staat, op de
tweede rij, is Dora Mooij (overigens geen fa
milie). We houden u op de hoogte als we nog
meer namen weten te achterhalen!
Van Piet Beun ontvingen we de volgende rec
tificatie op zijn artikel in de Clock van juni:
zijn moeder is overleden in 1995 in plaats van
1985.
Beide overgrootvaders waren betrokken bij de
Reddingmaatschappij
En tenslotte: Trijntje Keijzer (geschreven met
een Z) is geboren in 't Zand.
-43.-
