Nuw cv duil mnmextt (vervolg)
VADER S VERHALEN EN MOEDER S PIKANTE TAALGEBRUIK
Wanneer het kermis was in Callantsoog kwam
vader ook uit zijn schulp. Zijn ouwe werk-
kleren (die hij doorgaans zeven dagen in de
week droeg) werden dan verwisseld met zijn
zondagse pak. Daarna ging hij naar het café,
dronk een paar borreltjes met wat oude ken
nissen en speelde biljart met ze.
Vader was nu niet
bepaald een man
van veel woorden,
maar een enkele
keer, vooral na
een paar borrel
tjes, kwam zijn
tong los en ver
telde hij verhalen
over zijn jonge
jaren. Dan haalde
hij herinneringen
op van zijn vroe
gere ontberingen:
hoe hij lange af
standen moest lopen naar zijn werk omdat hij
geen fiets bezat en geen geld voor de bus had
(die trouwens toch maar zelden beschikbaar
was). Vader vertelde dan dat hij zes dagen per
week, twaalf uur per dag, op het land moest
zwoegen. Het weekloon werd niet in guldens,
maar in centen betaald.
Eén van mijn vader's geliefde verhalen was
over de tijd toen hij zich aan stropen schul
dig maakte. Hij kon met trots vertellen hoe hij
door zijn slimheid en kennis van het jachtter
rein kans zag de koddebeier te ontlopen. Hij
moest echter toegeven dat hij één keer was ge
snapt, maar toen de koddebeier zijn spiksplin-
ter nieuwe geweer af had willen nemen had
hij geweigerd het af te geven. Zodoende moest
hij voor het gerecht verschijnen en zijn geweer
aan de rechter overhandigen (wat voor hem
net zoveel betekende als zijn geliefde prijs ge
ven). Gelukkig bezat vader ook een oud, kapot
geweer en hij besloot om dat aan de rechter te
geven.
Toen de rechter bezit nam van het oude ge
weer onderzocht hij het met grote belangstel
ling. "Meneer de Vries, kunt u me even uitleg
gen hoe dit wapen
geladen en afge
vuurd kan wor
den?" Mijn vader
vertelde omslach
tig hoe het ge
weer kon werken,
hetgeen volgens
zijn uitleg vrijwel
neerkwam op de
werking van een
historisch musket.
De rechter keek
vader verbijsterd
aan en zei: "Maar
als het laden en vuren zo lang duurt dan is het
wild toch al lang verdwenen?"
Mijn vader antwoordde: "Juist, Edelachtbare,
daarom heb ik ook nog nooit wat kunnen
schieten." Na deze woorden wees de rechter
het geding af, gaf vader zijn geweer terug en
wenste hem meer geluk in de toekomst.
In veel opzichten was moeder het tegenover
gestelde van vader. Moeder was spraakzaam
en het gelukkigst wanneer ze een groep geïn
teresseerde toehoorders 0111 zich heen had
daarentegen verschool vader zich liever wan
neer er vreemden in de buurt waren. Moeder
vond het heerlijk om mensen (liefst vreemde
lingen) over haar erf rond te leiden en ze met
trots te vertellen hoe zij en haar (onzichtbare)
man dat fantastische paradijs hadden gescha
pen. Ze vond het ook heerlijk om moppen te
vertellen en lachte daarover net zo luid als
haar bezoekers.
Jaap de Vries
Een gebeurtenis waar iedereen in het dorp naar uitzag was de jaarlijkse kermis. Tegen het einde
van de zomer werden op het dorpsplein kramen en een zweefmolen opgebouwd, zelfs een klein cir
cus was vaak aanwezig. Moeder gaf me dan vijfentwintig centen om op de kermis te besteden ik
moest dan beslissen of ik het geld zou gaan versnoepen of het aan rondjes in de draaimolen zou
besteden, hetgeen een stuiver per keer kostte. Meestal spreidde ik m'n investeringen, een principe
dat ik al vroeg in mijn leven adopteerde.
-69.-
